سرمایهگذاری مستقیم یا غیرمستقیم | صندوق های سرمایهگذاری و سبدگردانی ها
پیشتر گفتیم که علاقهمندان بازار سرمایه از دو طریق مستقیم و غیرمستقیم وارد این بازار میشوند.
دستهای از سرمایهگذارن که علاقه، توان و زمان لازم برای یادگیری قواعد بورس، شناخت بازار، پیداکردن سهام مناسب، رصد به موقع اطلاعات و از همه مهمتر روحیه قوی برای معامله را دارند؛ مسیر سرمایهگذاری مستقیم را پیش میگیرند. اما دسته ای که این شرایط را ندارند و برای سرمایهگذاری صحیح به مشاور و همراه نیاز دارند سراغ سرمایهگذاری غیرمستقیم میروند.
از آن جایی که نبض بازار به نوسان وابسته است، ورود مستقیم به بورس و بدون علم و تجربه، یک تصمیم ریسکی برای تازه واردان است. این تصمیم ممکن است منجر به انتخاب اشتباه سهامی که رشد پایینی دارند یا حتی سهام با روند رشد نزولی شود. ممکن است این دسته از سرمایهگذاران تنها به پشتوانه رفتارهای تودهای بازار خرید و فروش کنند. بنابراین احتمال اینکه درگیر صف های خرید و فروش شوند و یا سهامی را انتخاب کنند که نقدشوندگی پایینی دارد، بسیار است. بر اثرچنین انتخاب هایی ممکن است سرمایهگذار دچار زیان شود. اما سرمایهگذاری غیرمستقیم به شما کمک میکند که از همان ابتدای سرمایهگذاری ریسک خود را حداقل کنید.
دو راه رسمی برای سرمایه گذاری غیرمستقیم، سرمایهگذاری از طریق صندوق ها و سرمایهگذاری با کمک سبد گردان ها است.
صندوقهای سرمایهگذاری
صندوق سرمایهگذاری یک نهاد مالی با هدف جمع آوری سرمایه های خرد و سرمایهگذاری در قالب سبدی از اوراق بهادار است. این صندوق ها با هدف اعطای فرصت سرمایهگذاری به کسانی که نمیتوانند آگاهانه معامله کنند ایجاد شدهاند. صندوق های سرمایهگذاری شامل ترکیب متنوعی از دارایی ها هستند و به واحد ها تقسیم میشوند. سرمایهگذاران در ازای پرداخت وجه صاحب واحدهای صندوق میشوند.
اگر به خاطر داشته باشید، پیشتر در بحث ریسک گفتیم که هرچه سبد سهام شما متنوع تر باشد، ریسک غیرسیستماتیک (قابل کنترل) کمتر است. صندوق های سرمایهگذاری از طریق سرمایهگذاری در دارایی های مختلف، سعی در متنوع سازی دارند. به طور مثال بخشی از وجوه دریافتی از سرمایهگذاران را در اوراق مشارکت، بخشی را در سهم های مختلف و بخشی را در سایر دارایی ها مثل ابزارهای بازار پول سرمایهگذاری میکنند. این تنوع در سبد باعث میشود ریسک سرمایهگذاری پایین بیاید و افرادی که دانش کافی ندارند تنها با خرید واحدهای صندوق مالک یک سبد دارایی متنوع شوند.
صندوق های سرمایهگذاری به صورت واحدی خرید و فروش میشوند. یعنی شما با خرید واحد های صندوق مالک بخشی از کل سرمایه صندوق خواهید شد که این سرمایه، خود از دارایی های مختلف تشکیل شده است و شما میتوانید حتی با مبلغ اندک در انواع دارایی سهیم شوید. هرچقدر صندوق سود یا زیان بدست آورد، شما نیز به نسبت سرمایه خود از کل سرمایه صندوق، در این سود یا زیان سهیم هستید.
صندوق ها بر حسب واحد و به قیمت ارزش روز دارایی ها خرید فروش میشوند. عملکرد صندوق ها معمولا تحت تاثیر بازده شاخص و تصمیمات مدیران است.
سرمایهگذاری در صندوقها چه مزایایی دارد؟
صندوق های سرمایهگذاری ضمن اینکه فرایند سرمایهگذاری و مدیریت پرتفوی را راحتتر میکنند، مز
مدیریت حرفه ای دارایی ها
این صندوق ها زیرنظر کارشناسان حرفه ای که به طور دائم به رصد بازار مشغول اند، با آگاهی کامل اداره میشوند و در نتیجه بستر امنی برای سرمایهگذاری به حساب میآیند.
کاهش ریسک
صندوق های سرمایهگذاری با تشکیل سبدی متنوع از دارایی های مختلف، ریسک سرمایهگذاری را کاهش میدهند. هرچه اوراق بهادار متنوع تر باشند، ابزارهای بیشتری را شامل شده باشند و از سهام صنعت های مختلف تشکیل شده باشند بهتر است.
نقد شوندگی بالا
اگر سهامی را به صورت مستقیم خریداری کنید و بخواهید آن را زمانی که سیر نزولی پیش گرفت بفروشید، به احتمال زیاد در صف فروش خواهید ماند. چرا که بسیاری مثل شما سعی میکنند آن سهم را بفروشند. صف باعث میشود نقدینگی سهام شما پایین بیاید و ریسک بالا برود. اما باتوجه به اینکه صندوق های سرمایهگذاری به صورت واحد و نه تک سهمی معامله میشوند، مشکل صف نخواهید داشت. از آن مهمتر اینکه صندوق های سرمایهگذاری، ضامن نقد شوندگی دارند. ضامن نقدشوندگی متعهد است تا هر زمان که شما اراده کنید واحد های شما را به فروش برساند. در نتیجه صندوق های سرمایهگذاری این امکان را به شما میدهند که پول خود را در اولین فرصت نقد کنید.
نظارت و شفافیت اطلاعاتی
این صندوق با کسب مجوز رسمی اقدام به فعالیت میکنند. همچنین حین فعالیت، تحت نظر سه نهاد سازمان بورس و اوراق بهادار، روش سرمایهگذاری مستقیم متولی و حسابرس بازرسی میشوند. صندوق های سرمایهگذاری ملزم به افشای اطلاعات خود در حوزه معاملات هستند.
سرشکن شدن هزینه ها
در صندوق های سرمایهگذاری، سرمایه شما و دیگر سرمایهگذاران یکجا جمع میگردد؛ در نتیجه سرمایه کلانی سرمایهگذاری میشود. به همین دلیل برخی از هزینه ها مثل هزینه های تحلیل، معامله، مشاوره و ..سرشکن خواهد شد و این مسئله به نفع تک تک سرمایه داران خواهد بود.
مزایایی که سازمان بورس در اختیار صندوق های سرمایهگذاری قرار میدهد
سازمان بورس مزایایی مانند سهمیه اختصاصی صندوق ها برای عرضه های اولیه در اختیار آن ها میگذارد.
صندوقهای سرمایهگذاری چه محدودیت هایی دارند؟
محدودیت در تعداد کل واحدهای قابل صدور صندوق
ضمن نظارت سازمان بورس، تعداد واحدهای صادر شده از سوی صندوق ها ثابت است. در نتیجه زمانیکه تمامی واحد های صادر شده به متقاضیان فروخته شده باشد، متقاضی جدید امکان خرید ندارد. در واقع مثل این است که متقاضی در صف خرید واحد صندوق بماند. بنابراین متقاضی خرید باید منتظر بماند تا یا واحدهای صندوق ابطال شوند و واحد جدید صادر شوند و یا اینکه سازمان بورس اجازه ی صدور واحدهای بیشتر را به صندوق بدهد. مسلما صندوق هایی که عملکرد مطلوبی دارند، متقاضیان بیشتری هم دارند.
هزینه کارمزد صندوق
برای سرمایهگذاری از طریق صندوقها باید هزینه ای تحت عنوان کارمزد صندوق ها بپردازید. هزینه ای که با انتخاب روش مستقیم سرمایهگذاری مجبور به تقبل آن نبودید.
نداشتن حق رأی در مجامع شرکت ها
تمامی شرکت های عضو بازار سرمایه موظفند مجمع تشکیل دهند و سهامداران را به مجامع خود دعوت کنند. یعنی اگر شما به صورت مستقیم سرمایهگذاری کنید خواهید توانست در مجامع شرکت ناشر حضور پیدا کنید. اما با سرمایهگذاری غیرمستقیم، ازطریق صندوق ها، شما حق شرکت در مجامع را ندارید و تنها به مجامعی که مختص به خود صندوق است دعوت میشوید.
نداشتن حق مدیریت و نظارت بر دارایی های خود
طبق سرمایهگذاری مستقیم شما در انتخاب و مدیریت سبد دارایی ها خود مختارید. اما طی سرمایهگذاری غیرمستقیم تمامی اقدامات توسط تیم مدیریتی صندوق شکل میگیرد و شما حق انتخاب یا نظارت ندارید.
آنچه گفتیم مزایای صندوق های سرمایهگذاری بود. این صندوق ها انواع مختلفی دارند. مثل: صندوق سهامی، صندوق درآمد ثابت، صندوق مختلط، صندوق های قابل معامله و…
صندوق های سرمایهگذاری به دو روش: صدور و ابطال واحدهای صندوق و خرید و فروش واحد های قابل معامله در بورس معامله میشوند. ما در مقاله عضویت در صندوق های سرمایهگذاری به تشریح این دو روش میپردازیم.
سبدگردانی ها
روش دیگر سرمایهگذاری غیرمستقیم در بورس، سرمایهگذاری با کمک شرکت های سبدگردان است. سبدگردان یک نهاد واسطهای است. منظوراز سبد گردانی یا همان مدیریت پرتفوی، تصمیم به خرید و فروش و یا نگهداری اوراق بهادار به نام سرمایهگذار است. یعنی سرمایهگذار به موجب قرارداد مشخصی، سرمایه خود را در اختیار شخصیت حقوقی با عنوان سبد گردان قرار میدهد. سبدگردان با در دست داشتن سرمایه افراد اقدام به خرید، فروش و نگهداری دارایی میکند.در واقع سبد گردان با پول شما اقدام به چینش صحیح داراییها در یک سبد میکند.
سبد باتوجه به خواست شما، مبلغ مورد نظر شما، میزان ریسک پذیری و بازده مورد نظر شما شکل میگیرد و مدیریت میشود. شرکت های سبدگردانی متشکل از تحلیلگران و متخصصان بازار سرمایه هستند که کار آن ها رصد بازار، تجزیه و تحلیل دارایی و معامله است.
سبدگردانی ها چه مزایایی دارند؟
مدیریت حرفه ای دارایی ها
سبد گردان ها به شما کمک میکنند تا همانطور که سبد دلخواه خود را دارید، نگران آن نباشید. تیم حرفه ای حاضر در شرکت های سبدگردانی سعی دارند با مدیریت صحیح سبد، ریسک شما را به حداقل برسانند.
تشکیل سبد با توجه به مطلوبیت شما
مثل کنترلی که در دست شماست تا با آن کانال دلخواهتان را انتخاب کنید، سبدگردانی ها به شما کمک میکنند تا سبد دلخواهتان شکل بگیرد. مشاوران سبدگردانی با شما صحبت میکنند، از میزان ریسک پذیری یا ریسک گریزی شما با خبر میشوند و سبد سرمایهگذاری شما را با توجه به افق زمانی سرمایهگذاری مختص به خودتان چینش میکنند.
معاملات با نام شما صورت میگیرد
هر چند که تشخیص سهام های مستعد رشد، تحلیل بازار و تصمیم به خرید و فروش یا نگهداری دارایی، همگی بر عهده ی سبد گردان است اما به موجب قراردادی که با سبدگردان دارید معاملات با نام شما صورت میگیرد.
سبدگردانی ها چه محدودیت هایی دارند؟
سبدگردان ها اجازه تضمین سود ندارند
طبق دستورات سازمان بورس هیچ شخص یا نهادی حق تضمین سود ندارد. نوسان نبض بازار است و تضمین 100% دادن در ازای پرداخت درصد مشخص سود، بی اساس و غیر قانونی ست. مگر نهادهای خاص.
هزینه کارمزد سبدگردان
در مقاله ای دیگر در خصوص کارمزد سبدگردانی ها بیشتر توضیح خواهیم داد. اما آنچه بدیهی ست این است که با سرمایهگذاری توسط کارگزاری ها و کسب سود، شما متقبل هزینهای میشوید که در صورت سرمایهگذاری مستقیم وجود نخواهد داشت.
زیان تنها بر شما تحمیل میشود
زیان بر شخص شما تحمیل میشود و تنها موردی که برای سبدگردان به جا میگذارد این است که اگر حاصل معاملات به زیان ختم شود، سبدگردان کامزدی دریافت نخواهد کرد.
اما مسئله مهم درباره شرکت سبدگردان، وسواسی ست که باید برای انتخاب شرکت سبدگران مناسب به خرج دهید. باتوجه به اینکه کلیه معاملات سبدگردان با نام شخص شما صورت میگیرد، انتخاب سبدگردان نامناسب میتواند زیان سنگینی برای شما باقی بگذارد. زیانی که تنها بر شما تحمیل میشود و سبدگردان در تحمل آن نقشی ندارد.
برای پیشگیری از زیان های احتمالی ناشی از تصمیمات نادرست سبدگردان ها به شما پیشنهاد میکنیم تا عملکرد شرکت های سبدگردانی موجود را طی چند سال در نظر بگیرید و در نهایت جویای سبدگردان های معتبر و خوشنام شوید.
نقش نهاد مالی تخصصی در جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در بخش فرهنگ: مطالعه موردی سینمایِ فرانسه
امروزه صنایع فرهنگی بهعنوان یک بخش پیشران در رشد اقتصادی، اشتغال و تجارت شناخته میشود. به همین دلیل، سرمایهگذاری و هدایت منابع مالی به حوزه فرهنگ اهمیت بالایی به ویژه برای کشورهای درحالتوسعه دارد. صنعت سینما به دلیل زنجیره طولانی تولید -از خلق یک فیلم تا تماشای آن توسط مصرفکننده- نیازمند سرمایهگذاریهای کلان و بهکارگیری تعداد زیادی افراد متخصص است. فرانسه بهعنوان یکی از بزرگترین و موفقترین تولیدکنندگان فیلم در جهان با سابقهی حمایت دولتی است که به جهت شیوههای متنوع و مختلف آن کشور در تأمین مالی سینما در راستای حفظ سینمای ملی و دفاع از تنوع فرهنگی بسیار مورد توجه است. هدف مقاله حاضر، بررسی تأثیر نهاد مالی تخصصی بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در بخش فرهنگ است که این مهم با مطالعه نهاد مالی تخصصی سینما در کشور فرانسه (سوفیکا) طی دوره 2016-1987و استفاده از روش خودتوضیحی با وقفههای توزیعی (ARDL) انجام میگیرد. نتایج نشان میدهد که در بلندمدت میزان حمایت نهاد مالی تخصصی در ساخت فیلم، تأثیر مثبت و معنیداری بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در سینما داشته است. همچنین، میزان ورودی به سالن سینما و متغیرهای کلان اقتصادی از جمله حقوق مالکیت فکری و توسعه مالی، تأثیر مثبت و معنیداری بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی سینما داشته و در مقابل، متغیرهای کلان اندازه دولت و نرخ ارز دارای تأثیر منفی و معنیداری بر جذب سرمایههای خارجی در این بخش بودهاند.
کلیدواژهها
- اقتصاد فرهنگ
- نهاد مالی تخصصی
- سرمایهگذاری مستقیم خارجی
- صنایع خلاق
- توسعه مالی
عنوان مقاله [English]
The Role of Specialized Financial Institutes in Foreign Direct Investment in Cultural Sector: Case of France Cinema
نویسندگان [English]
- Hesaneh Hosseinian 1
- Seyyed Mohammad Hoseini 2
- Mehdi Hajamini 3
1 Master student in Economics of Arts & Culture. Faculty of Arts & Islamic Architecture. Imam Reza International University, Mashhad, Iran
2 Assistant Professor, Islamic Sciences and Culture Academy, Mashhad, Iran
3 Assistant Professor, Department of Economics, Yazd University, Yazd, Iran
چکیده [English]
Today, cultural industries are known as a leading sector in economic growth, employment, and trading. Therefore, financing and investing in cultural industries are specifically important for developing countries. Due to its long production chain from creating a movie to its screening, the film industry requires a great amount of investments and a large number of professionals. France is one of the major and most successful countries in the film industry with a history of governmental support. In addition, France's film industry is an interesting case due to using a variety of financing methods to improve national cinema and cultural diversity. In this regard, the present paper investigates the effect of specialized financial institutes (SOFICA) on foreign direct investment in the cultural sector of France using the auto-regressive distributed lag (ARDL) method for the time of period 1987-2016. The results indicate that specialized financial institutes has a significant and positive effect on FDI in the film industry. In addition, the movie theater attendance, intellectual property, and financial development positively influence attracting FDI in the France's film industry; while government size and exchange rate have a significant and negative and effect.
کلیدواژهها [English]
- Cultural Economics
- Development Bank
- Foreign Direct Investment
- Creative Industries
- Financial Development
مراجع
اکبرپور، علیرضا (1392) صنعتیسازی سینمای ایران: پژوهشی جامع پیرامون آسیبشناسی سینمای ایران، تهران: مؤسسه جمال هنر.
اندرس، والتر (1386) اقتصادسنجی سری زمانی با رویکردهای کاربردی، ترجمۀ مهدی صادقی و سعید شوالپور، جلد دوم، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
حسیننژاد، محمدعلی و تقیپور، ایرج (1390) «گفتوشنود دربارۀ اقتصاد سینمای ایران»، فصلنامه سینمایی فارابی، 66، 102 ـ 93.
دادگو، محمدمهدی (1370) نکاتی پیرامون اقتصاد سینمای ایران، تهران: انتشارات فیلمخانۀ ملی ایران، با همکاری دفتر پژوهشهای فرهنگی.
عبداللهیان، حمید و تقیزادگان، معصومه (1390) «تحلیلی بر جریانهای تولید فیلم در سینمای ایران: منازعه نهادهای قدرت در میدان تولید سینمای ایران در دهۀ 1360 و 1370»، فصلنامۀ مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 25، 203 ـ 231.
فکوهی، ناصر (1379) از فرهنگ تا توسعه: مقالاتی در زمینۀ توسعه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی. تهران: انتشارات فردوس.
گنجی، محمد و حیدریان، امین (1393) سرمایه فرهنگی و اقتصاد فرهنگ (با تأکید بر نظریههای پییر بوردیو و دیوید تراسبی) فصلنامه راهبرد، 23(72)، 97 ـ 77.
موسایی، میثم و شیانی، ملیحه (1386) «تخمین تابع تقاضای خانوار برای رفتن به سینما در 24 استان ایران»، فصلنامه رفاه اجتماعی، 25. 301 ـ 318.
Abankina, T. , (2016) “Models for Arts and Culture Financial Support”. Journal of US ـ China Public Administration, 13(3), 173 ـ 180.
Alfaro, L. , Areendam, C. , Kalemli ـ Ozcan, S. , Sayek, S. , (2004) “FDI and economic growth: the role of local financial markets”. Journal of International Economics, 64(1), 89 ـ 112.
Azman ـ Saini. W, Law. S. , & Halim Ahmad. A, (2010) “FDI and economic growth: New evidence on role of financial markets”. Economics Letters, 107, 211 ـ 213.
Bertocco, G. , (2008) “Finance and development: is Schumpeter’s analysis still relevant”. Journal of Banking and Finance, 32, 1161 ـ 1175.
Bonet, L. , & Négrier, E (2008) La fin des cultures nationales? Les politiques culturelles à l'épreuve de la diversité. Lectures, Publications reçues.
Bruck, N. , (1998) “The role of development banks in the twenty ـ first century”. Journal of Emerging Markets, 3, 39 ـ 67.
Cameron, R. E. , (1953) “The credit mobilier and the economic development of Europe”. Journal of Political Economy, 61(6), 461 ـ 488.
Caves, R. E. , (2000) Creative industries: Contracts between روش سرمایهگذاری مستقیم art and commerce. Harvard University Press.
Gerschenkron, A (1962) Economic backwardness in historical perspective, a book of essays. Harvard University Press: Cambridge, MA.
Giehler, T. , Seibel, H. D. , & Karduck, S. , (2005) “Reforming agricultural development banks”. Working Paper, No. 2005 ـ 7.
Lee, C. C. , & Chang, C. P. , (2009) “FDI, financial development, and economic growth: international evidence”. Journal of Applied Economics, 12(2), 249 ـ 271.
Monge ـ Naranjo, A. and Hall, L. , (2003) “Access to credit and the effect of credit constraints on Costa Rican manufacturing firms”. IDB Working Paper, No. 179.
Musgrave, R. A. , (1996) “Public finance and finanz wissenschaft traditions compared”. Finanz Archiv, 53(2), 145 ـ 193.
Narayan, P. K. , (2005) “The saving and investment nexus for China: evidence from cointegration tests”. Applied Economics, 17, 1979 ـ 1990.
Peacock, A. T. , (1969) “Welfare economics and public subsidies to the arts”. Manchester School Econ and Soc. Stud, 37, 35 ـ 323.
Pesaran, M. H. , & Shin, Y. , (1998) “An autoregressive distributed ـ lag modelling approach to cointegration analysis”. Econometric Society Monographs, 31, 371 ـ 413.
Pesaran, M. H. , Shin, Y. , & Smith, R. J. , (1996) “Testing for the existence of a long ـ run relationship”. Working paper, No. 9622. Faculty of Economics, University of Cambridge.
Pesaran, M. H. , Shin, Y. , & Smith, R. J. , (2001) “Bounds testing approaches to the analysis of level relationships”. Journal of Applied Econometrics, 16(3), 289 ـ 326.
Polo, J. F. , (2003) “La politique cinématographique de Jack Lang. De la réhabilitation des industries culturelles à la proclamation de l’exception culturelle”. Politix, 16(61), 123 ـ 149.
Rubbins, L. , (1963) “Politics and economics: Papers in political economy. ” London: Macmillan, Ch. 3.
Schneider, F. , & Pommerehne, W. W. , (1983) “Analyzing the market of works of contemporary fine arts: An exploratory study”. Journal of Cultural Economics, 7(2), 41 ـ 67.
Seaman, B. A. , (1981) “Economic theory and the positive economics of arts financing”. The American Economic Review, 71(2), 335 ـ 340.
Shultz, T. , (1968) Human capital. In D. L. Sills (Ed. ), International encyclopedia of the social science. NewYork : Macmillan.
Shuster, J. , & Davidson, M. , (1985) “The interrelationships between public and private funding of the arts in the united states”. J. arts man. and low, 14(4), 77 ـ 105.
Throsby, C. D. , & Withers, G. A. , (1983) “Measuring the demand for the arts as a public good: theory and empirical results”. Economics of cultural decisions, 177 ـ 191.
Throsby, D. , (1994) “The production and consumption of the arts: A view of cultural economics”. Journal of economic literature, 32(1), 1 ـ 29.
Towse, R. , (2006) “Copyright and artists: a view from cultural economics”. Journal of Economic Surveys, 20(4), 567 ـ 585.
United Nations Development Programme, (2008) Creative economy report 2008: The challenge of Assessing the Creative Economy: towards informed Policy ـ making. United Nation.
Withers, G. , (1979) “Private demand for public subsidies: An econometric study of cultural support in Australia”. Journal of Cultural Economics, 3(1), 53 ـ 61.
Wurgler, J., (2000) “Financial markets and the allocation of capital”. Journal of Financial Economics, 58, 187 ـ 214.
تأثیر کمکهای رسمی توسعه و سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر توسعه انسانی در کشورهای کمتر توسعه یافته
کمکهای رسمی توسعه از ابزارهای کمک به پیشرفت کشورهای کمترتوسعهیافته در زمینههای اقتصادی- اجتماعی است. این کمکها، با کاهش فقر، تقویت زیرساختها، ارتقای نظام آموزشی و بهداشتی در توسعه انسانی جوامعِ نیازمند نقش حیاتی ایفا میکنند. همچنین، سرمایهگذاری مستقیم خارجی از روش های مهم تأمین مالی طرحهای عمرانی، انتقال فنون تولید و دانش و منشأ تغییر رویکرد مدیریتی در کشورهای در حال توسعه و کمترتوسعهیافته است. کمکهای خارجی و سرمایهگذاری مستقیم خارجی ممکن است همدیگر را تقویت کرده و بر توسعه اقتصادی و اجتماعی اثر بگذارند. کمکها و منابع مالی خارجی به تنهایی قادر به تغییر اساسی در فرایند توسعه نیستند. وجود دولتهای کارآمد و پاسخگو عامل مهم در بهره-مندی از مزایای این نوع منابع است، در حالی که سوءتدبیر در دریافت کمکها و جذب سرمایهگذاری خارجی، منجر به تداوم فقر، بیکاری، فساد و انباشت بدهی خارجی میشود. این پژوهش، تأثیر کمکهای رسمی توسعه و سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر توسعه انسانی را در 24 کشور کمترتوسعهیافته طی دورۀ 2018-2000 مورد مطالعه قرار میدهد. مدل تحقیق با استفاده از دادههای ترکیبی و در محیط نرم افزار Eviews به روش اثرات تصادفی برآورد شده است. مطابق نتایج، کمکهای رسمی توسعه و سرمایهگذاری مستقیم خارجی روش سرمایهگذاری مستقیم هر دو اثرات مثبت و معنی داری بر شاخص توسعه انسانی دارند. همچنین با افزایش درجه کارایی دولت، شاخص توسعه انسانی در گروه منتخب افزایش مییابد. در نتیجه، این کشورها با افزایش کارایی دولت و هزینهکرد مناسب کمکهای رسمی و وجوه سرمایهگذاری خارجی میتوانند شاهد بهبود روند توسعه یافتگی باشند.
کلیدواژهها
- کمکهای رسمی توسعه
- سرمایهگذاری مستقیم خارجی
- کارایی دولت
- شاخص توسعه انسانی
مراجع
Ahmadi, A.M. and Hazar Moghaddam, N., (2013), The effect of trade liberalization on the human development index in developing countries, Strategic Studies of Public Policy (Strategic Studies of Globalization), Volume 4, Number 11.(In Persian)
Ahmed, A. T., & Rahman, I. U. (2020). The Impact of FDI and Foreign Aid on the Economic Growth: Empirical Evidence from Sub-Saharan African Countries. International Journal of Science and Business, 4(6), 53-70. .(In Persian)
Aminorshti, N (2013), A Study of the Role of Social Security System on Human Development in Iran during 1991-2010, Quarterly Journal of Economic Sciences, Year 7, Number 23, pp. 110-81. .(In Persian)
Aqhli, L. (2006). Estimation of foreign direct investment function in selected Islamic countries. Economic Research Journal, 5 (17), 207-189. .(In Persian)
Bakhtiari, S. , Taybi, S. K. and روش سرمایهگذاری مستقیم Izadkhasti, H., (2011), The effect of formal development assistance on government financial behavior in selected Asian developing countries. Quarterly Journal of Economic Research, Volume 12, Number 2, pp. 38-23. .(In Persian)
Brautigam, D. (2011). Aid ‘With Chinese Characteristics’: Chinese Foreign Aid and Development Finance Meet the OECD-DAC Aid Regime. International Development Journal, 23(5), 752-764.
Chorn, S., & Siek, D. (2017). Impact of foreign capital inflows on economic growth of developing countries. Journal of Finance and Economics, 5(3), 128-135.
Ebrahimifar, T. and Akhavan, T.j, (2012), A Study of the Impact of UN Development Policies روش سرمایهگذاری مستقیم on Human Development in South Africa and Iran, Journal of International Relations, Volume 6, Number 21, pp. 36-9. .(In Persian)
Goldin, Y. (2020). An income on economic development. Translated by Lotfali Aqeli and Nader Mehregan. Tehran: Noor Alam Publications, first edition.
Hynes, W. & Scott, S. (2013). The Evolution of Official Development Assistance: Achievements, Criticisms and a Way Forward. IIIS Discussion Paper 437.
Karimi Moghari, Z. and Abbaspour, S. (2011), Comparison of Human Development Indicators in Iran and Turkey from 1990-1990, Political-Economic, No. 284, pp. 109-96. .(In Persian)
Knoll, M. & Zloczysti, P. (2012). The Good Governance Indicators of the Millennium Challenge Account: How Many Dimensions are Really Being Measured? World Development Journal, 40(5), 900-915.
Kosack, S., & Tobin, J. (2006). Funding Self-Sustaining Development: The Role of Aid, FDI and Government in Economic Success. International Organization, 60(1), 205-243.
Mesghena, Y. (2005). Official Development Assistance and Foreign Direct Investment Flows to Sub-Saharan Africa. African Development Review, 17(1), 23-40.
Njoh, A. J. (2018). The relationship between modern information and communications technologies (ICTs) and development in Africa. Utilities Policy, 50, 83-90.
Pradhan R. P. & Sanyal G. S. (2011). Good governance and human روش سرمایهگذاری مستقیم development: Evidence form Indian States. Development Science Journal, 1(1), 1-8.
Ramyar, S. J. , Majdi, A. A. and Khorasani, M. M. (2019). A Study of the Role of Foreign Aid in the Socio-Economic Development of Afghanistan, Bi-Quarterly Journal of Political Sociology of the Islamic World, Volume 6, Number 2, pp. 1-32. .(In Persian)
Salimifar, M. , Hooshmand, Ma. , Behnameh, M. and Ramezanian, N., (2015), A Study of the Relationship between Oil Resources and Human Development in Selected Oil Exporting Countries, Journal of Regional Economics and Development, 22 years, New Volume No. 10, pp. 162-190. .(In Persian)
Samati, M. and Ranjbar, H. and Mohseni, F., (20112. Analysis of the effect of good governance indicators on the human development index of Southeast Asian countries. Quarterly Journal of Economic Growth and Development Research, Volume 1, Number 4, pp. 223-183. .(In Persian)
Setiawan, T., & Suhartomo, A. (2019). The relation between internet use and societal development in Indonesia. In 2019 International Conference on Sustainable Engineering and Creative Computing (ICSECC) (pp. 133-137).
Shirinbakhsh, Sh and Salavi Tabar, Sh., (2019), Econometric Research with Eviews 8 & 9; Noor Alam, second edition. .(In Persian)
Shyu, C. W. (2014). Ensuring access to electricity and minimum basic electricity needs as a goal for the post-MDG development agenda after 2015. Energy for Sustainable Development, 19, 29-38.
Streeten, P. (1981). First Things First: Meeting Basic Needs in Developing Countries. Oxford University Press.
Todaro, M, (2012), Economic Development in the Third World; Translated روش سرمایهگذاری مستقیم by Gholam Ali Farjadi; Tehran: Koohsar, 19th edition.(In Persian)
Tuman, J.P. & Ayoub, S. A. (2014). The Determinants of Japanese Official Development Assistance in Africa: A Pooled Time Series Analysis. International Interactions Journal, 30(1), 43-57
UNCTAD. (2020). Global Investment Trends Monitor released on 27 October. Available at: https://unctad.org/system/files/official-document/diaeiainf2020d4_en.pdf
Wall, J. H. (1995). The Allocation of Official Development Assistance. Journal of Policy Modeling, 17(3): 307-314.
روش سرمایهگذاری مستقیم
در این صندوقها تحلیلگران و مدیران سرمایهگذاری، پیوسته تلاش میکنند تا با یافتن گزینههای مناسب و خرید و فروش به موقع آنها، عملکرد ویژهای برای سرمایهگذاران خود فراهم کنند و به آنها اطمینان دهند که سرمایه خود را به دست افراد متخصص سپردهاند.
بر خلاف سهام و سایر اوراق بهادار که ممکن است در بازهای از زمان، برای فروش آنها صفهای سنگینی ایجاد شود و سهامداران نتوانند سرمایه خود را نقد کنند، صندوق های سرمایه گذاری نقدشوندگی بالایی دارند. صندوقهای سرمایهگذاری، این امکان را به سرمایهگذاران میدهد تا در هر زمان که بخواهند با توجه به ارزش روز داراییهای موجود در صندوق و پس از کسر هزینههای مربوطه، تمام یا تعدادی از واحدهای سرمایهگذاری خود را به وجه نقد تبدیل کنند یا به اصطلاحی دیگر باطل کنند.
صندوقهای سرمایه گذاری با متنوع سازی دارایی ها، خطرات سرمایهگذاری مستقیم در بورس را کاهش می دهند. همچنین اگر شخص اطلاعات و تجربه کافی از بازار نداشته باشد نیز امکان دارد که به راحتی در این روش کسب سود کند و متحمل ریسک زیادی نشود.
از مهمترین ویژگی ها و مزیت های صندوق های سرمایه گذاری، امکان سرمایه گذاری با پول کم است. سرمایهگذاری در بورس با مبالغی در حدود چند ده هزار تومان نیز از طریق برخی صندوقها امکانپذیر است.
صندوق سرمایه گذاری چیست؟
فرآیند سرمایهگذاری در بازار سرمایه به صورت کلی به دو نوع مستقیم و غیر مستقیم انجام میشود. در سرمایهگذاری مستقیم، سرمایهگذار به صورت مستقیم به تحلیل بازار پرداخته و فرآیند معاملات خود را در بازار مدیریت میکند. سرمایه گذاری غیرمستقیم، شخص سرمایه خود را در اختیار افراد یا شرکتهایی قرار می دهد تا آنها به بهترین شکل با آن سرمایه فعالیت کنند و در نهایت برای سرمایهگذاران سود خوبی را کسب کنند.
به بیان ساده تر، صندوق سرمایه گذاری نهادی مالی متشکل از گروهی کارشناس و متخصص است که تحت نظارت سازمان بورس به مدیریت سرمایه مشتریان خود میپردازد. صندوقهای سرمایهگذاری با تجمیع وجوه سرمایهگذاران و در اختیار داشتن منابع مالی گسترده و با استفاده از دانش و تخصص مدیریت سبد دارایی، تلاش میکنند این امکان را برای سرمایهگذاران فراهم کنند تا با دارایی مورد نظر خود (هرچند اندک) در سبدی متنوع از اوراق بهادار شامل سهام، اوراق مشارکت و سایر داراییهای مالی سرمایهگذاری کنند و از مزایای آن بهرهمند شوند.
آموزش انواع روش های سرمایه گذاری در بورس
برای بسیاری از تازه کاران سوال است که چه روش های سرمایه گذاری در بورس وجود دارد؟!
برای پاسخ به این سوال می توان گفت بطور کلی ۲ روش برای سرمایه گذاری در بورس، وجود دارد.
سرمایه گذاری در بورس به صورت مستقیم
اول این که فراموش نکنید حضور افراد غیرحرفهای در سرمایهگذاری مستقیم، ریسک و چالشهای حضور در بورس را افزایش میدهد.
در این روش خود شخص مستقیما به معامله و خرید و فروش سهام و فعالیت در بازار می پردازد.
روش مستقیم برای افرادی می باشد که خود تخصص لازم برای سرمایه گذاری در بازار سهام را دارند و یا قصد یادگیری آن را دارند.
در روش مستقیم شخص به بی نهایت روش های مختلفی می تواند در بورس سرمایه گذاری کند. انتخاب این روش ها همگی بستگی به شرایط شخصی آن شخص سرمایه گذار دارد. به این روش ها استراتژی معاملاتی گفته می شود. استراتژی معاملاتی بر اساس تحلیل تکنیکال و بنیادی و مباحث مالی رفتاری برای هر شخص متناسب با ویژگی هایش فرق می کند.
هر شخص باید متناسب با ریسک پذیری ، صبوری ، نظم و …. استراتژی متفاوتی را برای خود در نظر بگیرد.
ویژگی های سرمایهگذاری مستقیم در یک نگاه
- سرمایهگذار شخصا وارد معاملات بورس و خرید و فروش سهام میشود
- معاملهگر میتواند با استفاده از روشهایی نظیر تلفنی، آنلاین و حضوری خودش اقدام به خرید و فروش سهام و تشکیل پرتفوی کند
- نیازمند آگاهی، دانش و تجربه کافی در مورد بازار، صنایع و اقتصاد کشور است
- نیاز به روحیه ریسکپذیر دارد
- فرصت و زمان کافی برای رصد بازار و معاملات نیاز دارد
سرمایه گذاری در بورس، به روش غیر مستقیم
در این روش سرمایه گذار بطور مستقیم وارد بازار نمی شود و با سپردن سرمایه خود به صندوق های سرمایه گذاری و شرکت ها یا افراد سبد گردان بطور غیر مستقیم سرمایه خود را وارد بازار سهام می کند. سرمایه گذاری در بورس
این روش برای افرادی که خود تخصص لازم برای سرمایه گذاری در بورس، را ندارند مناسب می باشد. همچنین افرادی که وقت کافی برای فعالیت ندارند و یا به هر دلیل و مشکلی نمی توانند شخصا در بازار بورس، سرمایه گذاری کنند می توانند از این روش استفاده کنند.
صندوق های سرمایه گذاری و شرکت های سبدگردان طبق قراردادی مقداری از سود حاصل از سرمایه گذاری را به عنوان دستمزد دریافت می کنند. این شرکت ها و صندوق ها انواع مختلفی دارند و هر کدام اساسنامه و قوانین مختلفی نیز دارند. افراد بنا بر ریسک پذیری و درخواست دریافت سود ماهانه یا سالانه باید به جست و جوی شرکت مورد نظر خود بپردازند.
دیدگاه شما