ارز فیات Fiat چیست؟

ارز دیجیتال فیات چیست؟

در این مطلب به بررسی یکی دیگر از مهمترین ارزهای دیجیتال جهان یعنی فیات خواهیم پرداخت. با ما همره باشید تا از این ارز دیجیتال و ویژگی ها و معایب و مزایای آن بیشتر بدانید.

ارز دیجیتال فیات چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

فیات ارز بین المللی است که به قیمت کالاها و مال هایی مانند طلا و نقره وابسته نمی باشد. ارزش پول این ارز دیجیتال به صورت گسترده به اعتماد عمومی به صادرکنندگان ارز دیجیتال بستگی دارد، که به طور طبیعی بانک مرکزی دولت یک کشور می باشد.

پول فیات و پول کالا

ارز fiat، که به عنوان پول فیات نیز مشهور می باشد، دقیقا در مقابل پول کالا یا فرآورده های اصلی می باشد. تفاوت بین این دو پول به ارزش اصلی آنها باز می گردد. به لحاظ تاریخی، پول فرآورده های اصلی یا کالا ارزش ذاتی دارد که از کالاهایی که از آن ساخته شده است نشات می گیرد. کالاهایی مانند کوین های طلا ارز فیات Fiat چیست؟ و یا نقره. در مقابل پول fiat ، ارزش ذاتی نداشته و وعده ای از سوی دولتمردان یا بانک مرکزی بوده که این ارز می تواند به دلیل ارزشی که در کالاها دارد مبادله شود.

نمونه هایی از ارز دیجیتال فیات ( fiat)

معروف ترین و مشهور ترین نمونه هایی که می توان از این ارز دیجیتال نام برد شامل پوند استرلینگ، یورو و دلار امریکا می باشد. در واقع، ارزهای جهانی بسیار کمی ارزهای کالا بوده و بیشتر آنها به یک روش یا به گونه ی دیگری، فرم و شکلی از پول fiat می باشند.

مزایا و معایب ارز دیجیتال فیات (fiat)

در این بخش به بررسی مزایا و معایب این ارز دیجیتال خواهیم پرداخت:

مزیت های ارز دیجیتال فیات (fiat) چه می باشد؟

از آنجا که پول fiat کم یا منبع ثابتی نیست- مانند طلا- بانک مرکزی دولت ها کنترل بیشتری بر خرید و فروش و ارزش آن دارد. این بدان معنا است که دولت ها می توانند عرضه ی اعتبار، نقدینگی، ارزش های سهام و سود را بیشتر مدیریت کنند.

برخلاف ارزهای فرآورده های اصلی، که می تواند بر اساس ارزش طلا قیمت آنها بالا و یا پایین برود، عرضه ی این ارز دیجیتال مرتب و توسط ارز اهدایی دولت ها کنترل می شود. همچنین ریسک کمتری در کاهش قیمت ایجاد شده توسط عرضه ی ارزهای fiat وجود دارد، چراکه هرگونه افزایش عرضه تصمیم از پیش اتخاذه شده توسط دولت می باشد.

معایب ارز fiat چه می باشد؟

از آنجا که این ارز دیجیتال به سرمایه ی واقعی وابستگی ندارد، ارزش پول فیات به سیاست های مالی و قوانین دولت کاملا بستگی دارد. سیاست مالی نامعتبر می تواند منجر به تورم شود و حتی تورم شدید و بالای ارز فیات را به ارز فیات Fiat چیست؟ ارز فیات Fiat چیست؟ همراه داشته باشد.

علاوه بر این، فرصت های بیشتری برای حباب های این ارز وجود دارد- یک گردش و دایره ی اقتصادی که قیمت به سرعت در آن افزایش پیدا کرده پیش از آنکه اصلا ارزش آن پول بالا برود.

افزایش حباب های این ارز دیجیتال به این دلیل است که ارزها و پول های فیات تقریبا به صورت گسترده و غیر محدودی عرضه می شود.

ارز فیات Fiat چیست؟

درباره ما

ما در اینوست لند، با بهره مندی از تیمی متشکل از متخصصان حوزه آی تی و اقتصاد، با بررسی و رصد روزانه ده ها رمز ارز، بهترین پیشنهادات را خدمت شما جهت سرمایه گذاری های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت ارائه خواهیم داد.

تماس با ما

نگاهی کلی بر ارز رایج فیات

ارز فیات (Fiat Money) چیست؟

به عبارت ساده، پول فیات یک ارز قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده دریافت می کند. بنابراین میزان ارزش یک ارز فیات بستگی به میزان قدرت دولت و یا کشور صادرکننده آن دارد.

سیستم پول نقد در اکثر کشورهای دنیا، به منظور خرید کالا، دریافت خدمات، سرمایه گذاری و پس انداز استفاده شده و در واقع جایگزینی برای استاندارد طلا و دیگر سیستم های مبتنی بر کالا به شمار می رود.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات را می‌توان این‌گونه بیان کرد که واحد پول رایج هر کشور محسوب می‌شود. به طور مثال: واحد پولی کشور ایران ریال و آمریکا دلار است. نکته‌ی جالب درمورد این ارزها آن است که اگرچه اغلب مردم بر این باورند که پشتوانهٔ ارزهای فیات فلزات گران بهایی چون طلا و نقره محفوظ در خزانه داری هر کشور محسوب می‌شود، اما آنان هیچ‌گونه پشتوانه‌ای ندارند. کلمهٔ فیات (Fiat) برگرفته از یک کلمه با ریشه‌ی لاتین بوده که به معنای آن ” باید بشود” می‌باشد.

باید بر این موضوع واقف آییم که اعتبار و ارزش پول‌های فیات وابسته به ثبات اقتصادی هر کشور و همین‌طور وابسته به میزان عرضه و تقاضای مردم آن کشور دارد. به بیان ساده‌تر می‌توان بیان کرد که این ارزها اعتبار و ارزش خود را از دولت چاپ کننده‌ی آن اخذ می‌کنند. درمورد ارزهای فیات می‌توانیم این‌گونه بگویم که دارای هیچ ارزش فیزیکی نیستند و صرفاً یک تکه کاغذ یا سکه می‌باشند که در سراسر دنیا برای مبادلات اقتصادی و تجاری، خرید و فروش کالا و سرمایه‌گذاری در درون کشورها و یا خارج از محدوده کشورها از آنان بهره جویی می‌شود. یکی از اصلی‌ترین مشکلات این ارز آن است که، امکان چاپ بدون محدودیت این ارزها موجب عرضهٔ بی‌رویه و افزایش تورم خواهد شد.

لازم است بدانیم تنها وجه مشترک ارزهای فیات با ارزهای دیجیتال، آن است که توسط یک کالای فیزیکی حمایت نمی‌شوند. این تنها وجه اشتراک این دو رمز ارز است. اما باید بدانیم که ارز فیات تحت تسلط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی نظارت و کنترل می‌شوند، این درحالی است که بیشتر رمز ارزها به خاطر بهره جویی از بستر بلاک چین غیر متمرکز تلقی میشوند. از دیگر تفاوت ارز فیات Fiat چیست؟ ارز فیات Fiat چیست؟ ارز فیات Fiat چیست؟ این ارزها آن است که چگونه خلق و تولید می شوند. باید بگویم ارزهای دیجیتال عرضه ی محدود دارند و کنترل شده تلقی می شوند این درحالی است که ارزهای فیات تحت کنترل بانک ها و دولت ها هستند و ارز فیات Fiat چیست؟ با بررسی در صورت نیاز اقتصادی یک کشور می توانند هر قدر که نیاز باشد ارز فیات را به بازار تزریق کنند.

در دنیای ارز دیجیتال به علت منحصر به فرد بودن این ارزها که به این دلیل که هیچ مانندی در دنیای فیزیکال ندارند و هم اینکه بدون حد و مرز هستند موجب می شود، جذابیت مالی در تراکنشات بین المللی به وجود بیاید. اما باید دانست اگرچه این معاملات جذابیت وافری دارند. اما برخلاف سیستم ارزهای فیات پیگیری دشوارتر و تقریباً غیرممکنی را دارند.

از سوی دیگر، بازار ارزهای دیجیتال به نسبت ارزهای فیات کوچکتر بوده و همین امر موجب آن شده که بی‌ثبات‌تر از به بازارهای سنتی باشد. این موضوع قادر است یکی از علل عدم پذیرش گسترده ارزهای دیجیتال تلقی شود. اما در پی رشد و بلوغ اقتصاد ارزهای دیجیتال، نوسان های رمز ارزها نیز افت پیدا خواهد کرد.

باید بدانیم که ارزهای فیات به ذخایر فیزیکالی، من جمله ذخیره ملی طلا یا نقره یک کشور وصل نیستند، ارز فیات Fiat چیست؟ به همین جهت ممکن است به دنبال بروز تورم از ارزش آن روز به روز کاسته و کم شود یا حتی به علت در آمیختن اقتصاد یک جامعه به تورم، ارز فیات آن جامعه نیز به طور کامل بی ارزش شود.

ارز فیات چیست؟تفاوت آن با رمزارزها و استاندارد طلا

به زبان ساده ، ارز فیات پول قانونی است که ارزش آن را بیشتر از کالای فیزیکی یا کالایی از دولت صادر کننده آن می گیرد. قدرت دولتی که ارزش پول فیات را تعیین می کند در این نوع پول کلیدی است. بیشتر کشورهای جهان از سیستم ارزی فیات برای خرید کالا و خدمات ، سرمایه گذاری و پس انداز استفاده می کنند. ارز فیات در تعیین ارزش پول قانونی جایگزین استاندارد طلا و سایر سیستم های مبتنی بر کالا شد.

ظهور ارز فیات

ارز فیات قرن ها پیش در چین نشات گرفته است. استان چکوان در طی قرن یازدهم اقدام به صدور پول کاغذی کرد. در ابتدا می توان آن را با ابریشم ، طلا یا نقره عوض کرد. اما سرانجام ، کوبلای خان به قدرت رسید و در طول قرن سیزدهم یک سیستم ارزی فیات ایجاد کرد. مورخان ادعا می کنند که این پول در سقوط امپراتوری مغول بسیار موثر بود ، ریشه ریزش و خرج بیش از حد و تورم بیش از حد.

پول فیات در قرن ۱۷ در اروپا نیز مورد استفاده قرار گرفت که توسط اسپانیا ، سوئد و هلند تصویب شد. این سیستم در سوئد یک شکست بود و دولت سرانجام آن را برای استاندارد نقره کنار گذاشت. طی دو قرن بعدی فرانسه و کانادا ، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالات متحده نیز با استفاده از پولهای آزمایشی نتایج ناخوشایند بدست آوردند.

در قرن بیستم ، ایالات متحده دوباره به استفاده از ارز مبتنی بر کالا تا حدودی محدود بازگشت. در سال ۱۹۳۳دولت به کار مبادله پول کاغذ به طلا خاتمه داد. در سال ۱۹۷۲ ، تحت ریاست جمهوری نیکسون ، ایالات متحده استاندارد طلا را ارز فیات Fiat چیست؟ به طور کامل کنار گذاشت ، و نابودی خود را در مقیاس بین المللی نهایی کرد و به سیستم Fiat Money روی آورد. این منجر به استفاده از ارز فیات در سراسر جهان شد.

ارز فیات در برابر استاندارد طلا

سیستم استاندارد طلا اجازه تبدیل اسکناس های کاغذی به طلا را می داد. در واقع ، تمام پول کاغذی توسط مقدار محدودی طلا که در اختیار دولت بود ، پشتیبانی می شد. بر اساس یک سیستم ارزی مبتنی بر کالا ، دولت ها و بانک ها تنها در صورت داشتن ارزش مساوی از فروشگاه های طلا می توانند ارز جدید را به اقتصاد وارد کنند. این سیستم توانایی دولت در ایجاد پول و افزایش ارزش پول آنها را صرفاً براساس عوامل اقتصادی محدود کرد.

از طرف دیگر ، تحت سیستم ارزی فیات ، پول ممکن است به چیز دیگری تبدیل نشود. با پول فیات ، مقامات می توانند به طور مستقیم بر ارزش پول خود تأثیر بگذارند و آن را به شرایط اقتصادی گره بزنند. دولت ها و بانک های مرکزی کشورهایشان کنترل بسیار بیشتری بر سیستم های ارزی دارند. آنها می توانند به رویدادهای مختلف مالی و بحران ها با ابزارهای مختلف مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری و اجرای تسهیل کمی پاسخ دهند.

مدافعان استاندارد طلا معتقدند که یک سیستم ارزی مبتنی بر کالا از ثبات بیشتری برخوردار است زیرا توسط چیزی فیزیکی و ارزشمند پشتیبانی می شود. طرفداران ارز فیات معتقدند که قیمت طلا جز ثبات نبوده است. در این زمینه ، ارزش یا ارزش هر دو ارز مبتنی بر کالا و پول فیات می تواند نوسان داشته باشد. اما با وجود یک سیستم ارزی فیات ، دولت دارای انعطاف پذیری بیشتری برای اقدام در شرایط اضطراری اقتصادی است.

نکات مثبت و منفی استفاده از ارز فیات

اقتصاددانان و سایر کارشناسان مالی در حمایت از ارز فیات اتفاق نظر ندارند. مدافعان و مخالفان با شور و اشتیاق موافقان و مخالفان این سیستم ارزی را مطرح می کنند.

کمبود

پول فیات تحت تأثیر کمبود کالای فیزیکی مانند طلا تحت تأثیر قرار نمی گیرد.

هزینه

تولید پول فیات نسبت به پول مبتنی بر کالا مقرون به صرفه است.

پاسخگویی

ارز فیات به دولت ها و بانک های مرکزی آنها انعطاف پذیری در رسیدگی به بحران های اقتصادی را می دهد.

تجارت بین الملل

ارز فیات در کشورهای جهان مورد استفاده قرار می گیرد و آن را به یک نوع ارز قابل قبول برای تجارت بین الملل تبدیل می کند.

راحتی

برخلاف طلا ، پول فیات به ذخایر فیزیکی متکی نیست که به ذخیره سازی ، محافظت ، نظارت و سایر خواسته های پرهزینه احتیاج دارند.

بدون ارزش ذاتی

ارز فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد. این اجازه می دهد تا دولت ها از هیچ چیز پول خلق کنند ، که می تواند منجر به تورم فوق العاده شود و سیستم اقتصادی آنها را فروپاشاند.

از نظر تاریخی دارای ریسک

از نظر تاریخی ، اجرای سیستم های ارزی فیات به طور معمول منجر به سقوط مالی می شود ، که نشان می دهد این سیستم ها برخی از خطرات را دارند.

ارز فیات در مقابل ارز رمزنگاری شده

ارز فیات و ارز رمزپایه از این نظر مشترک هستند که هیچ یک از آنها توسط کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شوند – اما در اینجا شباهت به پایان می رسد. در حالی که پول فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شود ، ارزهای رمزپایه اساساً غیرمتمرکز هستند ، که بیشتر به دلیل یک دفتر توزیع شده دیجیتال به نام بلاکچین است.

تفاوت قابل توجه دیگر ارز فیات Fiat چیست؟ بین این دو سیستم ارزی نحوه تولید هر یک از این اشکال پول است. بیت کوین ، مانند اکثر ارزهای رمزپایه ، یک منبع کنترل شده و محدود دارد. در مقابل ، با توجه به قضاوت خود درباره نیازهای اقتصادی یک کشور ، بانک ها می توانند از هیچ چیز پول ناچیزی ایجاد کنند.

ارزهای رمزنگاری شده به عنوان یک شکل دیجیتالی از پول ، هیچ همتای فیزیکی ندارند و بدون حاشیه هستند و باعث می شود محدودیت آنها در معاملات جهانی کمتر باشد. علاوه بر این ، معاملات برگشت پذیر نیستند و ماهیت ارزهای رمزنگاری شده در مقایسه با سیستم فیات ردیابی را بسیار دشوارتر می کند.

قابل ذکر است ، بازار ارزهای رمزپایه بسیار کوچکتر و در نتیجه بی ثبات تر از بازارهای سنتی است. این احتمالاً یکی از دلایلی است که ارزهای رمزپایه هنوز به طور جهانی پذیرفته نشده اند ، اما با رشد و بلوغ اقتصاد رمزنگاری ، نوسانات احتمالاً کاهش می یابد.

افکار پایانی

آینده هر دو شکل ارز به هیچ وجه قطعی نیست. در حالی که ارزهای رمزپایه هنوز راهی طولانی در پیش دارند و مطمئناً با چالش های بیشتری روبرو خواهند شد ، تاریخچه Fiat Money آسیب پذیری این شکل از پول را نشان می دهد. این دلیل بزرگی است که بسیاری از مردم در حال بررسی امکان حرکت به سمت سیستم رمز ارز برای معاملات مالی خود هستند – حداقل در برخی از موارد.

یکی از ایده های اصلی ایجاد Bitcoin و ارزهای رمزپایه ، کشف شکل جدیدی از پول است که در شبکه توزیع شده نظیر به نظیر ساخته می شود. احتمالاً بیت کوین برای جایگزینی کل سیستم ارزی فیات ایجاد نشده است بلکه برای ارائه یک شبکه اقتصادی جایگزین ایجاد شده است. هنوز هم مطمئناً این پتانسیل را دارد که بتواند یک سیستم مالی بهتر برای جامعه بهتر ایجاد کند.

تفاوت ارز دیجیتال و فیات

همان‌طور که جهان به سمت جامعه بدون پول نقد حرکت می‌کند، سیستم پرداخت اطراف ما در حال تبدیل شدن به یک اقتصاد دیجیتال است. در حال حاضر، تنها درصد کمی از پول جهانی به شکل فیزیکی ارز بیان می‌شود، و اکثر پول‌ها به صورت الکترونیکی از طریق برنامه‌های پرداخت آنلاین یا با استفاده از کارت‌های نقدی مبادله می‌شوند. علیرغم این واقعیت که جامعه امروزی در آستانه تبدیل شدن به یک اقتصاد پیشرفته است، تنها درصد کمی از مردم تفاوت ارز دیجیتال و فیات را می‌دانند.

این روزها اغلب کلماتی مانند «کریپتوکارنسی و بیت کوین» را می‌شنویم، زیرا این کلمات و اخبار مربوط به آن‌ها در دنیای مالی سر و صدای زیادی برپا کرده است.

کلمه “ارز فیات” به پول صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد که یک مناقصه قانونی است که توسط دولت صادر کننده آن به جای یک کالای ملموس حمایت می‌شود. ارز دیجیتال یک وسیله مبادله دیجیتال است که به دلیل استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری کاملاً ایمن است. ارزهای دیجیتال با ارزهای سنتی فیات تفاوت اساسی دارند. با این حال، شما همچنان می‌توانید آن‌ها را مانند هر کالای دیگری بخرید و بفروشید.

• هر دو را می‌توان برای پرداخت و به عنوان ذخیره ارزش استفاده کرد.
• هر دو به اعتماد گسترده مصرف کننده تکیه می‌کنند تا به عنوان وسیله مبادله عمل کنند.
• ارز فیات توسط بانک‌ها و دولت‌ها (مرکزی) صادر و کنترل می شود.
• ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ تولید و توزیع می‌شود و توسط یک مرجع متمرکز کنترل نمی شود.
• ارز دیجیتال قابل اعتماد است زیرا ضد دستکاری است و نمی‌توان آن را دو بار خرج کرد.
• تراکنش بیت کوین را نمی‌توان معکوس کرد، لغو کرد و یا پس گرفت.

خلاصه ای از تفاوت ارز دیجیتال و فیات: هر شکل موثر پول باید به عنوان وسیله مبادله، ذخیره ارزش و واحد حساب عمل کند. هم ارز فیات و هم ارز دیجیتال این ابزار را ارائه می‌دهند، اما از چند جهت کلیدی متفاوت هستند. ارز فیات یک ارز قانونی است که ارزش آن به یک ارز دولتی مانند دلار آمریکا مرتبط است، در حالی که ارز دیجیتال یک دارایی دیجیتال است که ارزش خود را از بلاکچین اصلی خود به دست می‌آورد. صدور و مدیریت ارزهای فیات توسط بانک‌های مرکزی دیکته می‌شود، در حالی که پروتکل‌های بلاکچین، کدها و جوامع بر ارزهای دیجیتال حاکم هستند. توزیع فیات به واسطه‌ها نیاز دارد، در حالی که ارز دیجیتال به شبکه‌های توزیع‌شده و غیر متمرکز برای فعال کردن تراکنش‌های «بی اعتماد» متکی است.

ارز دیجیتال چیست؟

بر خلاف ارزهای معمولی، ارز دیجیتال رمزگذاری شده و غیر متمرکز است که به هیچ دولت یا بانک مرکزی مرتبط یا تنظیم نشده است و مبتنی بر فناوری بلاکچین است که یک چارچوب دفتر کل توزیع شده است. بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده است که توسط شبکه‌ای از رایانه‌ها مدیریت می‌شود که یک کپی دقیق از پایگاه داده را نگهداری می‌کند و سوابق آن را با اجماع بر اساس ریاضیات محض به روز می‌کند.

برخی از ارزهای دیجیتال محبوب بیت کوین، اتریوم، لایت کوین، ریپل و دش هستند. این ارزهای دیجیتال مورد حمایت هیچ دولتی نیستند و برای خرید و فروش آن‌ها به هیچ واسطه ای نیاز نداریم.

آن‌ها توسط شبکه‌های همتا به همتا از رایانه‌های رایگان و منبع باز مدیریت می‌شوند. بیت کوین اولین ارز دیجیتال غیر متمرکز بود که خلاقیت عمومی را ثبت کرد و در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو – مخترع ناشناس – راه‌اندازی شد.

ارزهای دیجیتال زیرمجموعه ارزهای مجازی قرار می‌گیرند. آن‌ها در ابتدا برای ارائه یک روش پرداخت جایگزین برای تراکنش‌های آنلاین توسعه یافته بودند. با این حال، ارزهای دیجیتال هنوز به طور کلی توسط شرکت‌ها و مشتریان پذیرفته نشده‌اند، و در واقع آنقدر غیر قابل اعتماد هستند که به عنوان روش‌های پرداخت مورد استفاده قرار گیرند.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات ممکن است به شکل پول فیزیکی باشد یا به صورت الکترونیکی ارائه شود، به عنوان مثال با اعتبار بانکی. عرضه توسط دولت کنترل می‌شود و شما می‌توانید از آن برای پرداخت مالیات خود استفاده کنید. ارز فیات شامل ارز کاغذی، اسکناس، سکه و غیره است که دارای ذخیره ارزش بوده و به عنوان وسیله‌ای برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نقش بانک‌های مرکزی در اقتصاد از زمان معرفی ارز فیات گسترش یافته است، زیرا آن‌ها اکنون چاپ ارز را تنظیم می‌کنند. قدرت عرضه و تقاضای مصرف کننده، ارزش پولی را تعیین می‌کند. پوند، دلار آمریکا، یورو، ین و روپیه برخی از ارزهای اصلی جهانی هستند.

تفاوت‌های عمده ارز دیجیتال و فیات

یکی از اشکال وام دادن ارز، مشروعیت و ثبات بیشتر به فناوری بلاکچین، استیبل کوین‌ها هستند. استیبل کوین یک ارز دیجیتال است که به ارزش یک دارایی در دنیای واقعی گره خورده است. در حالی که بسیاری از استیبل کوین‌ها به دلار آمریکا متصل می‌شوند، در تئوری، استیبل کوین‌ها را می‌توان به دارایی‌های دیگر مانند طلا یا سایر کالاها متصل کرد. در واقع، این امر به نهادهایی که مایل به انجام معاملات در دارایی‌های شناخته شده هستند اجازه می‌دهد تا هرگز زنجیره بلوکی را ترک نکنند.

در حالی که بعید است که ارز دیجیتال به زودی جایگزین دلار آمریکا شود، در حال حاضر صنایع زیادی وجود دارند که آن را به عنوان نوعی پرداخت پذیرفته‌اند. بسیاری از استارت آپ‌ها در فناوری بلاکچین به دلیل هزینه و مزایای سرعت، اولین پذیرندگان رمزارز برای پرداخت‌های B2B بوده‌اند. علاوه بر این، برای معاملات بین المللی نیازی به تبدیل ارز وجود ندارد.

تفاوت ارز دیجیتال و فیات: آیا ارز دیجیتال و فیات یکسان هستند؟

هم بله و هم خیر !

رمزارزها تا آنجایی که امکان مبادله بین دو طرف را فراهم می‌کنند و به عنوان یک ذخیره ارزش عمل می کنند، پول هستند. با این حال، آن‌ها همچنین ویژگی‌هایی را ارائه می دهند که سیستم پولی سنتی در حال حاضر قادر به ارائه آن‌ها نیست: ارزهای دیجیتال می‌توانند توسط هر کسی، در هر کجا، در هر زمان در سراسر جهان و بدون نیاز به بانک یا دولت خرج و دریافت شوند. این انقلابی‌ترین جنبه ارزهای دیجیتال است.

علاوه بر این، ارز فیات اساساً معادل بدهی است. وقتی یک بانک مرکزی اسکناس منتشر می‌کند، به طور همزمان درصدی از بدهی دولت شما را به عنوان مصرف کننده منتشر می‌کند. ممکن است منطقی بپرسید این چگونه است؟ به این فکر کنید که مثلا اتحادیه اروپا و ایالات متحده چگونه پول ایجاد می‌کنند.

ارز فیات به این دلیل دارای ارزش است که یک دولت آن را پول قانونی اعلام می‌کند – این پول ارزش ذاتی ندارد.

بیشتر پولی که یک دولت ایجاد می‌کند زمانی است که وام گرفته می‌شود. بانک‌ها زمانی پول ارز فیات Fiat چیست؟ ایجاد می‌کنند که مردم پول وام می‌گیرند. دلار آمریکا را در نظر بگیرید: اگر وام گرفته نمی‌شد، احتمالاً دلاری نیز در گردش نبود. به عبارت دیگر، بدون بدهی مصرف‌کنندگان به بانک‌ها، دلار آمریکا در دنیا وجود نخواهد داشت.

در حالی که به نظر می‌رسد ارز فیات بخش عمده‌ای از ارزش خود را از بدهی به دست می‌آورد، این مورد در مورد بیت کوین صدق نمی‌کند. بیت کوین ارزش ذاتی فراتر از اعتماد جامعه خود دارد. بیت کوین به سیستمی از بدهی‌ها تکیه نمی‌کند، ارزش آن به میزان موثر بودن آن به عنوان یک وسیله مبادله خلاصه می‌شود.

بیت کوین شکل جدیدی از اعتماد را برای سیستم پولی جهانی آینده ما ایجاد کرده است. سیستم پشت بیت کوین کاملاً شفاف و مبتنی بر ریاضیات و اجماع واقعی کاربران روزمره است. با در نظر گرفتن همه اینها، کدام گزینه برای آینده ما بهتر است؟ بیت کوین یا فیات؟

تفاوت ارز دیجیتال و فیات: آیا ارز دیجیتال می‌تواند جایگزین ارز فیات شود؟

در حال حاضر بحث‌های زیادی پیرامون آینده ارزهای فیات وجود دارد و بسیاری اظهار داشتند که انتظار دارند در سال‌های آینده جای خود را به ارزهای دیجیتال بدهند، در حالی که دیگران مخالف هستند و می‌گویند که کریپتو و فیات همزمان با حرکت رو به جلو، وجود خواهند داشت. ارائه مزایای مختلف برای کاربران و کسب و کارها به طور یکسان.

برای بسیاری، یکی از بزرگترین خطرات پول فیات این واقعیت است که می‌تواند بسیار مستعد تورم باشد، که در صورت وقوع سقوط یا افزایش شدید، می‌تواند ثروت و ارزش کلی موسسات را به شدت تغییر دهد. در صورت نیاز، دولت‌های محلی می‌توانند شروع به افزایش مقدار پول تولیدی در هر زمان کنند – این امر ارزش پول را به شدت کاهش می‌دهد و می‌تواند منجر به بی‌ثباتی در اقتصاد به شکل ابرتورم شود.

از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، عرضه محدودی دارند که در طول زمان تغییر نخواهد کرد – این بدان معناست که ارزش بیت کوین ممکن است با محبوبیت بیشتر افزایش یابد، اما با تولید انبوه رقیق نخواهد شد. به همین دلیل، متوجه خواهید شد که بسیاری از مردم در حال حاضر از حفظ بیت کوین خود با هدف کسب سود با افزایش ارزش خوشحال هستند.

شباهت ارز دیجیتال و فیات ارز فیات Fiat چیست؟ چیست؟

هر دوی این اشکال ارز تا حد زیادی ارزش خود را از پذیرش گسترده‌ای که در سراسر جهان دارند به دست می‌آورند. پذیرش بیشتر به معنای اعتبار بیشتر است. آن‌ها همچنین قابل تقسیم هستند – همان‌طور که یک روپیه را می‌توان به 100 پایز تقسیم کرد، 1 بیت کوین را می‌توان به 0.00000001 بیت کوین تقسیم کرد. مانند ارز فیات، از کوین‌های کریپتو می توان برای پرداخت خدمات یا خرید محصولات استفاده کرد. آن‌ها همچنین می‌توانند به عنوان یک هدیه برای ذخیره ارزش استفاده شوند.

نتیجه گیری

در دنیای مدرن که تراکنش‌ها خودکار می‌شوند و از اشکال سنتی ارزهای ثابت کمتر از گذشته استفاده می‌شود، ممکن است فرد در تفاوت‌های بین پول فیات و ارز دیجیتال گیج شود.

با این حال، هر دوی این شکل‌های ارز دارای ویژگی‌های مشابهی هستند، مانند ارزهای قانونی که دارای ارزش تجاری هستند، کمک به مصرف‌کنندگان برای خرید انواع کالاها و خدمات، تعیین ارزش پولی آن‌ها توسط نیروهای تقاضا و عرضه و سایر موارد مالی/تجاری، می‌تواند در مبادلات و غیره معامله شود. با این حال، این مقاله در مورد عدم شباهت این ارزها به یکدیگر صحبت می‌کند، زیرا هر یک از آنها دارای تفاوت‌هایی هستند که به مخاطب کمک می‌کند تا به راحتی بین این دو ارز تمایز قائل شود.

به علاوه، این مقاله نشان می‌دهد که چگونه اشکال رمزنگاری ارز یک پدیده در سراسر جهان است، در مورد اینکه چگونه ارزهای فیات در سراسر جهان به عنوان یک وسیله سنتی مبادله شناخته می‌شوند، و همچنین مزایا و معایب هر نوع ارز. با این حال، اگرچه ارزهای دیجیتال در جامعه مدرن ترجیح قابل توجه‌تری نسبت به ارزهای فیات دارند، به نظر می‌رسد که اشکال رمزنگاری ارزها به اندازه کافی برای کنترل روش‌های مرسوم پرداخت فعلی، کاملاً پیشرفته نیستند.