ما هنوز در مورد کاربرد GST در مورد دارایی های کریپتو بحث می کنیم. در حال حاضر، از خدمات اخذ می شود، بنابراین باید ببینیم که آیا دارایی های کریپتو به عنوان کالا یا خدمات اعلام می شوند یا خیر.
دولت هند در حال کار بر روی نحوه اعمال مالیات GST برای Crypto – Taxes Bitcoin News
بنا بر گزارش ها، وزارت دارایی هند در حال کار بر روی نحوه اعمال مالیات بر کالاها و خدمات (GST) برای تراکنش های رمزنگاری شده است. یک منبع به رسانه‌های محلی گفت: «درک بهتر از نحوه انطباق ارزهای دیجیتال در سیستم قانونی ما، پیش‌نیاز تصمیم‌گیری در مورد نرخ GST است.
مالیات بر کالاها و خدمات هند به زودی برای تراکنش های رمزنگاری اعمال می شود
Livemint روز دوشنبه گزارش داد که وزارت دارایی هند بر روی یک رژیم جامع مالیات کالا و خدمات (GST) کار می کند. یک منبع به این نشریه گفت:
ما هنوز در مورد کاربرد GST در مورد دارایی های کریپتو بحث می کنیم. در حال حاضر، از خدمات اخذ می شود، بنابراین باید ببینیم که آیا دارایی های کریپتو به عنوان کالا یا خدمات اعلام می شوند یا خیر.
پیش از این، رسانه‌های محلی گزارش داده بودند که دولت در حال بررسی اعمال 18 یا 28 درصد GST بر دارایی‌های کریپتو است.
با این حال، به نقل از منبع گفته است: «ما می توانیم نرخ ویژه ای برای آن داشته باشیم. ممکن است لزوماً 18٪ یا 28٪ نباشد – شاید جایی بین آن. ما چند بحث در مورد آن داشتیم و به زودی به تصمیم خواهیم رسید.»
منبع دیگری به این خبرگزاری توضیح داد:
درک بهتر نحوه قرار گرفتن ارزهای دیجیتال در سیستم حقوقی ما، پیش نیاز تصمیم گیری در مورد نرخ GST است.
GST فقط برای هزینه های مارجین یا خدمات اعمال خواهد شد و نه بر کل ارزش دارایی، این نشریه اعلام کرد که دولت همچنین در حال بررسی رفتار برخی از تراکنش ها مانند استخراج یا توکن های کریپتو ایردراپ شده است.
طبق گزارش ها، یک هیئت وزیران هند در پایان ماه ژوئن برای بحث در مورد مالیات GST بر تراکنش های رمزنگاری تشکیل جلسه داد. با این حال، مقامات هیچ تصمیمی را که از این جلسه حاصل شده است، فاش نکردند.
دولت هند در حال حاضر مالیات بر درآمد و مارجین مورد نیاز چیست؟ تراکنش های کریپتو را آغاز کرده است. مالیات 30 درصدی بر درآمد حاصل از دارایی‌های کریپتو از 1 آوریل اجرایی شد. علاوه بر این، مالیات 1 درصدی کسر شده در مبدا (TDS) روی پرداخت دارایی‌های کریپتو از اول ژوئیه اعمال شد.
در همین حال، دولت هند نیز در حال کار بر روی سیاست ارزهای دیجیتال این کشور است. در تلاش برای مطابقت با گروه ویژه اقدام مالی (FATF)، دولت قصد دارد تا اوایل سال آینده موضع خود را در مورد قانونی بودن ارزهای دیجیتال نهایی کند. نیرمالا سیتارامان، وزیر دارایی هند نیز از صندوق بین المللی پول (IMF) خواسته است تا نقشی رهبری در توسعه یک چارچوب جهانی برای ارزهای دیجیتال داشته باشد.
آیا فکر می کنید هند مالیات GST را بر کریپتو اعمال خواهد کرد؟ در بخش نظرات زیر به ما اطلاع دهید.
کوین که دانشجوی اقتصاد اتریش بود، بیت کوین را در سال 2011 پیدا کرد و از آن زمان تا کنون یک مبشر بوده است. علایق او در امنیت بیت کوین، سیستم های منبع باز، اثرات شبکه و تقاطع بین اقتصاد و رمزنگاری نهفته است.
اعتبار تصویر: Shutterstock، Pixabay، Wiki Commons
سلب مسئولیت: این مقاله صرفا جهت اطلاع رسانی است. این یک پیشنهاد مستقیم یا درخواست یک پیشنهاد برای خرید یا فروش، یا توصیه یا تأیید هر محصول، خدمات یا شرکتی نیست. Bitcoin.com مشاوره سرمایه گذاری، مالیاتی، حقوقی یا حسابداری ارائه نمی دهد. نه شرکت و نه نویسنده به طور مستقیم یا غیرمستقیم مسئولیتی در قبال هرگونه آسیب یا ضرر ناشی از یا ادعای ناشی از استفاده یا اتکا به هر گونه محتوا، کالا یا خدمات ذکر شده در این مقاله ندارند.
معامله مارجین یا “مارجین تریدینگ” چیست؟
مطمئناً معاملات مارجین برای کسانی که به دنبال افزایش سود معاملات موفق خود هستند، ابزاری مفید است. این نوع تجارت اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، معاملات لوریج شده توسط حساب های مارجین می تواند به سودآوری و متنوع سازی پورتفولیوی سرمایه گذاری معامله گران کمک کند.
معامله مارجین یا “مارجین تریدینگ” چیست؟
مارجین تریدینگ یکی از انواع روش‌های معامله است که در آن معامله‌گر از طریق دریافت وام از یک شخص ثالث اقدام به خرید یا فروش می‌کند.
در مقایسه با معاملات عادی، معامله‌گران به منابع مالی بیشتری به خرید یا فروش دسترسی دارند و لذا می‌توانند سود بیشتری را کسب کنند. به عنوان مثال شما ممکن است با سپردن ۱۰۰ دلار در یک حساب مارجین، بتوانید با سرمایه‌ای ۱۰۰۰ دلاری معامله کنید و سود و البته ضرر خود را افزایش دهید. قابلیت مارجین تریدینگ خصوصا برای بازارهای مالی با نوسانات بسیار پایین مانند فارکس مفید است.
در بازارهای سنتی، وام برای کاربرانی که خواهان استفاده از معاملات مارجین هستند از طریق کارگزاری تامین می‌شود. اما در بازار ارزهای دیجیتال این وام‌ها معمولا از طریق سایر معامله‌گران که خواهان دریافت سود به ازای مدت مشخص هستند تامین می‌شود البته اخیرا برخی از صرافی‌های ارز دیجیتال نیز به کاربران خود وام اعطا می‌کنند.
مارجین تریدینگ چگونه انجام می‌شود؟
برای انجام یک معامله مارجین، کاربر باید بخشی از سرمایه خود را درگیر معامله کند که به این سرمایه اختصاص یافته اصطلاحا مارجین “Margin” می‌گویند. پس این اینکه کاربر تصمیم گرفت که چه مقدار از سرمایه خود را می‌خواهد وارد یک معامله مارجین کند، نوبت به تعیین اهرم یا لوریج “Leverage” می‌شود.
لوریج ضریبی است که کاربر با استفاده از آن تعیین می‌کند که چند برابر مارجین خود قصد مارجین مورد نیاز چیست؟ دریافت وام دارد. به عنوان مثال اگر یک کاربر ۱۰ دلار را برای یک معامله مارجین اختصاص می‌دهد و قصد افزایش سرمایه خود از طریق وام به ۱۰۰ دلار را دارد، باید از اهرم یا لوریج ۱۰ برابری استفاده کند.
مارجین تریدینگ می‌تواند به دو صورت لانگ و شورت صورت پذیرد. معاملات لانگ همانند معاملات عادی است و معامله‌گر فرض را بر این گذاشته است که قیمت بالا می‌رود مارجین مورد نیاز چیست؟ و وارد این معامله شود. در صورتی که قیمت افزایش یابد، کاربر با استفاده از معامله لانگ سود می‌کند.
اما معاملات شورت بر عکس است، یعنی کاربر در صورتی که پیش‌بینی کند که قیمت قرار است افت کند، می‌تواند اقدام به باز کردن یک معامله شورت کند و در صورت افت قیمت سود کسب کند.
اما معامله‌گران باید به یک نکته دقت کنند و آن این است که در صورتی که در هر یک از معاملات شورت یا لانگ، قیمت بر خلاف روند پیش‌بینی‌شده حرکت کند، کارگزار یا صرافی که وام را در اختیار معامله‌گر قرار داده است این حق را دارد که با افزایش ضرر معامله و رسیدن به یک قیمت از پیش تعیین شده، کل معامله را در جهت بازپس‌گیری وام ببند و در این صورت مارجین کاربر صفر خواهد شد.
به عنوان مثال اگر یک معامله‌گر با استفاده از لوریج اقدام به باز کردن یک موقعیت خرید کند ولی قیمت به حدی افت کند که باقی‌مانده مارجین کمتر از وام اولیه شود، صرافی بلافاصله در همان قیمت اقدام به فروش دارایی به منظور حفظ وام اولیه می‌کند. در این حالت اصطلاحا گفته می‌شود که معامله‌گر کال مارجین “Call Margin” شده است.
مزایا و معایب مارجین تریدینگ
بزرگترین مزیت معاملات مارجین، چند برابر شدن سود معامله‌گر است. یکی دیگر از مزایای استفاده از سیستم معامله مارجین، امکان توزیع سرمایه و باز کردن چندین موقعیت به صورت همزمان است.
در سمت مقابل، چند برابر بودن ضرر هم بزرگترین عیب معاملات مارجین است. در صورتی که معامله‌گر نتواند سرمایه خود را مدیریت و ریسک خود را کنترل کند، پوزیشن‌های وی به راحتی کال مارجین خواهد شد. در این حالت بهتر است که معامله‌گران عزیز از حد ضرر استفاده نمایند تا در صورت رسیدن قیمت به یک حد ضرر اندک، پوزیشن به صورت خودکار بسته شود و از ضرر بیشتر و کال مارجین شدن کاربر جلوگیری شود.
معاملات مارجین در مارجین مورد نیاز چیست؟ بازار ارزهای دیجیتال
معاملات مارجین به صورت ذاتی دارای ریسک بیشتری نسبت به معاملات عادی و نقطه‌ای هستند. این ریسک در بازار ارزهای دیجیتال به مراتب بیشتر از سایر بازارهای سنتی است. معامله‌گران مارجین در بازار ارزهای دیجیتال باید با در نظر گرفتن نوسانات قیمتی بالا در این بازار بسیار مراقب باشند. مدیریت سرمایه و ریسک در معاملات مارجین ارزهای دیجیتال حیاتی است.
کاربر پیش از وارد شدن به یک معامله مارجین در بازار ارزهای دیجیتال، بهتر است که دارای دانش تکنیکال و فاندامنتال قابل قبولی باشد؛ با چارت‌خوانی و روش‌های تکنیکال آشنا باشد، مفاهیم اولیه این بازار را بداند و قبل از ورود به هر معامله مارجین، ارز مورد نظر را به خوبی بشناسد.
سرمایه گذاری مارجین
برای سرمایه گذارهایی که تحمل ندارند خودشان را درگیر ریسک معاملات مارجین کنند، روش دیگری برای سودآوری از روش های معاملات لوریج وجود دارد. برخی از پلتفرم های معاملاتی و صرافی‌های ارزهای دیجیتال، قابلیتی را ارائه می کنند که سرمایه گذاری مارجین نام دارد؛ جایی که سرمایه گذاران می توانند پول خود را برای معاملات مارجین بقیه کاربرها سرمایه گذاری کنند.
معمولاً این روند از قواعد خاصی پیروی می کند و طبق یک نرخ سوددهی پویا بازدهی دارد. اگر یک معامله گر با پذیرفتن قواعد پیشنهادی را قبول کند، تامین کننده سرمایه مجاز است که بازپرداخت وام را با بهره توافق شده تعیین کند.
اگرچه سازوکارها ممکن است از یک صرافی تا صرافی دیگر متفاوت باشد، ریسک تامین سرمایه مارجین نسبتا پایین است؛ به دلیل اینکه حساب های لوریج شده می توانند برای جلوگیری از ضرر بیش از اندازه، به اجبار نقدینه شوند. با این وجود، سرمایه گذاری مارجین نیاز دارد تا کاربران سرمایه خود را در کیف پول صرافی نگهداری کنند. بنابراین، در نظر گرفتن ریسک های موجود در این کار و درک ساز و کار صرافی انتخابی بسیار اهمیت دارد.
یک بازی حرفه ای
با توجه به دشواری هایی که در ایجاد یک معامله حساب‌شده مارجین وجود داشته و پتانسیل شدید ضرر و زیان موجود در معامله‌ها که توسط صرافی ها یا معامله گران ایجاد می‌شود، تعداد محدودی از صرافی ها مانند بیت مکس و بایننس معاملات مارجین را ارائه می دهند. این صرافی ها اغلب از معامله گران مارجین درخواست می کنند که مدرکی معتبر از وضعیت مالی‌شان ارائه دهند.
برای صرافی ها مناسب به نظر می رسد که این حوزه از دنیای وسیع بی قانون ارزهای دیجیتال را، خودشان قانون گذاری کنند. خطرات معاملات مارجینی که قانون گذاری نشده اند، این است که فقدان سرمایه در این معاملات می تواند به چند برابر موقعیت اولیه تبدیل شده و نقدینگی بازار ارزهای دیجیتال را در معرض خطر قرار دهد.
معامله مارجین یک بازی حرفه‌ای است که مخاطرات و ریسک های آن نیز حرفه ای می‌باشد. با این وجود باید آگاه باشید که صرف نظر از توانایی های معامله شما، بازار ممکن است بر خلاف پیش بینی های شما حرکت کند. جهش های مصنوعی قیمت ارزهای دیجیتال حتی ممکن است با تلقین روند صعودی، معامله گران عادی را به دام بیاندازد. البته این جهش مصنوعی به محض اتمام معاملات کاذب، به سرعت فروکش خواهند کرد.
مطمئناً معاملات مارجین برای کسانی که به دنبال افزایش سود معاملات موفق خود هستند، ابزاری مفید است. این نوع تجارت اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، معاملات لوریج شده توسط حساب های مارجین می تواند به سودآوری و متنوع سازی پورتفولیوی سرمایه گذاری معامله گران کمک کند.
با این وجود، همانطور که گفته شد، این روش معاملات می تواند باعث افزایش ضرر هم بشود و دارای ریسک‌های بسیار زیادی است. بنابراین، فقط باید توسط معامله گران بسیار ماهر مورد مارجین مورد نیاز چیست؟ استفاده قرار گیرد. از آنجا که معاملات مارجین مربوط به ارزهای دیجیتال است و این بازار نیز با نوسانات زیادی همراه است، باید با احتیاط خیلی زیادی وارد معاملات مارجین شد.
هزینه های درمانی کمرشکن شد
گروه جامعه:در گزارشی که از تریبون رسانه ملی پخش شد، طرح دارویار نه تنها باعث کاهش هزینه‌های بیمار نشده بلکه بار گرانی دارو را سنگین‌تر نیز کرده است، طوریکه قیمت داروی نسخه‌ای در این طرح گران‌تر از فروش همان دارو به صورت آزاد است!
ناصر ریاحی رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو پیش از این گفته بود، در ابتدای اجرایی شدن طرح دارویار، مولفه تعیین کننده قیمت دارو، قیمتی که وارد کننده یا تولید کننده به پخش می‌فروشد نیست. بلکه بخشی از قیمت دارو را بیمه‌ها متقبل می‌شوند. اصلاح قیمت این داروها فشاری بر دوش بیماری که تحت پوشش بیمه قرار دارد اضافه نخواهد کرد. بلکه این تغییر قیمت، بهایی است که تولیدکننده یا وارد کننده باید بیشتر بابت ارز پرداخت کند، تا دارو به دست داروخانه و بعد از آن به دست بیمار برسد.
ریاحی افزایش قیمت داروها را اصلاح قیمت عنوان می‌کند و می‌افزاید: داروها در طرح دارویار افزایش قیمتی از ۱۰ درصد تا چند برابری را تجربه می‌کنند. علت این جهش قیمت یا نوع ارز تخصیصی است و یا بازه زمانی مشخصی که قیمت این داروها دستخوش تغییر نشده است و حال احتیاج به افزایش قیمت دارد. سود یا مارجین واردکننده و تولید کننده همانی است که قبل از این هم مارجین مورد نیاز چیست؟ بوده است، بنابراین اسم این تغییر را افزایش قیمت نیست بلکه اصلاح قیمت دارو نام دارد.
طرح دارویار همان طور که از اسمش پیدا است، قصد کم کردن بار هزینه دارویی را برای مردم داشت، اما در این راستا چقدر موفق عمل کرده است و چه ایراداتی بر آن وارد است؟ گسترش نیوز در گفتگو با زهرا منصورنیا پزشک داروساز و فعال صنعت دارو به این موضوع می‌پردازد.
داروهای تحت پوشش بیمه در طرح دارویار
زهرا منصورنیا پزشک داروساز گفت: طرح دارویار طرحی است که خیلی درباره آن مطالعه نشده است و بدون اینکه زیر ساخت‌های مورد نیاز آن بررسی شود، به اجرا درآمده است. از لحاظ کمکی که قرار است به بیماران شود، بخشی از داروهایی که تحت پوشش بیمه نبودند، در حال حاضر تحت پوشش بیمه قرار گرفتند. بر همین اساس داروهایی که پزشک قرار است در نسخه بیمار بپیچد با بیمه حساب می‌شود و طبیعتا منجر به کاهش هزینه‌های بیمار می‌شود.
وی با اشاره به هدف اصلی وزارت بهداشت و درمان در طرح دارویار افزود: وعده دولت در مارجین مورد نیاز چیست؟ این طرح این بود که پزشک نسخه کند و کمتر داروها به صورت آزاد یا otc تهیه شود. طبیعتا زمانی که پزشک داروها رو نسخه می‌کند، بیمار با افزایش قیمت داروها که از ۲۳ تیرماه سال جاری اعمال شد، بالاتر رفتن هزینه‌های درمان را احساس نخواهد کرد.
پزشک داروساز با رد موضوع گران‌تر به فروش رفتن داروهایی نسخه‌ای نسبت به داروهای آزاد گفت: دارویی که بیمه‌ای نیست تفاوتی در قیمت فروش آن به صورت آزاد وجود ندارد.
درصد بالایی از بیماران داروی آزاد می‌خرند
منصورنیا تصریح کرد: درباره بیمارانی که دچار یک مشکل مداوم هستند و داروهایی را به صورت روتین مصرف می‌کنند، روش تهیه دارو به شیوه دیگری رایج است. این بیماران داروهای مورد نیازشان را بدون مراجعه دوباره پزشک و طی کردن مراحل رفت و آمد و تقبل کردن مجدد هزینه ویزیت و صرف کردن زمان برای معاینه شدن توسط پزشک، به صورت آزاد از داروخانه‌ها تهیه می‌کنند. بنابراین این دسته از بیماران با افزایش قیمت داروها و خرید آزاد آن، با هزینه زیادی مواجه می‌شوند.
وی درباره طرح دارویار خاطرنشان کرد: اصلی‌ترین قربانی آن داروخانه‌ها هستند به دلیل اینکه سازمان‌های بیمه‌گر معوقه‌های بسیار طولانی مدت و بعضا یک‌ساله را در پرداخت مطالبات داروخانه‌ها داشتند. به عنوان مثال نسخه‌ای را داروخانه ۵۰۰ هزار تومان می‌پیچد و این ۵۰۰ هزار تومان را سازمان بیمه‌گر پرداخت می‌کند و ۶۰ هزار تومان را بیمار پرداخت می‌کند. این ۵۰۰ هزار تومان مطالبه داروخانه حدود ۷ ماه بعد به داروخانه برمی گردد اما شرکت‌های پخش دارو، با فرجه‌های یک یا دو ماهه از داروخانه درخواست تسویه می‌کند، با یک حساب سرانگشتی مشخص می‌شود این طرح به زیان داروخانه‌ها و منجر به ورشکستگی‌شان می‌شود. مگر اینکه بیمه‌ها مکلف شوند مطالبات داروخانه‌ها را به روز و دقیق پرداخت نمایند.
کلام آخر
گرانی دارو، کمبود دارو و سهمیه‌بندی دارو متاسفانه کلید واژه‌های نگران کننده‌ای درباره مایحتاج ضروری بیماران است. واژه‌هایی که این روزها در صدر خبرهای حوزه سلامت به تکرار می‌شنویم و می‌خوانیم. به جرات می‌توان گفت وعده‌های دولت در راستای طرح پر سر و صدای دارویار به جامه عمل نرسید. طرحی که فقط در حد یک اسم باقی مانده است و در جهت یاری رساندن دارویی به بیماران موفق عمل نکرده است.
طرح دارویار؛ از وعده تا عمل/ هزینه‌های درمانی کمرشکن شد
یک پزشک داروساز با انتقاد از طرح دارویار گفت: درباره طرح مذکور خیلی مطالعه نشده است و بدون اینکه زیر ساخت‌های مورد نیاز آن بررسی شود، به اجرا درآمده است.
به گزارش گسترش نیوز، در گزارشی که از تریبون رسانه ملی پخش شد، طرح دارویار مارجین مورد نیاز چیست؟ نه تنها باعث کاهش هزینه‌های بیمار نشده بلکه بار گرانی دارو را سنگین‌تر نیز کرده است، طوریکه قیمت داروی نسخه‌ای در این طرح گران‌تر از فروش همان دارو به صورت آزاد است!
ناصر ریاحی رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو پیش از این به گسترش نیوز گفته بود، در ابتدای اجرایی شدن طرح دارویار، مولفه تعیین کننده قیمت دارو، قیمتی که وارد کننده یا تولید کننده به پخش می‌فروشد نیست. بلکه بخشی از قیمت دارو را بیمه‌ها متقبل می‌شوند. اصلاح قیمت این داروها فشاری بر دوش بیماری که تحت پوشش بیمه قرار دارد اضافه نخواهد کرد. بلکه این تغییر قیمت، بهایی است که تولیدکننده یا وارد کننده باید بیشتر بابت ارز پرداخت کند، تا دارو به دست داروخانه و بعد از آن به دست بیمار برسد.
ریاحی افزایش قیمت داروها را اصلاح قیمت عنوان می‌کند و می‌افزاید: داروها در طرح دارویار افزایش قیمتی از ۱۰ درصد تا چند برابری را تجربه می‌کنند. علت این جهش قیمت یا نوع ارز تخصیصی است و یا بازه زمانی مشخصی که قیمت این داروها دستخوش تغییر نشده است و حال احتیاج به افزایش قیمت دارد. سود یا مارجین واردکننده و تولید کننده همانی است که قبل از این هم بوده است، بنابراین اسم این تغییر را افزایش قیمت نیست بلکه اصلاح قیمت دارو نام دارد.
طرح دارویار همان طور که از اسمش پیدا است، قصد کم کردن بار هزینه دارویی را برای مردم داشت، اما در این راستا چقدر موفق عمل کرده است و چه ایراداتی بر آن وارد است؟ گسترش نیوز در گفتگو با زهرا منصورنیا پزشک داروساز و فعال صنعت دارو به این موضوع می‌پردازد.
داروهای تحت پوشش بیمه در طرح دارویار
زهرا منصورنیا پزشک داروساز گفت: طرح دارویار طرحی است که خیلی درباره آن مطالعه نشده است و بدون اینکه زیر ساخت‌های مورد نیاز آن بررسی شود، به اجرا درآمده است. از لحاظ کمکی که قرار است به بیماران شود، بخشی مارجین مورد نیاز چیست؟ از داروهایی که تحت پوشش بیمه نبودند، در حال حاضر تحت پوشش بیمه قرار گرفتند. بر همین اساس داروهایی که پزشک قرار است در نسخه بیمار بپیچد با بیمه حساب می‌شود و طبیعتا منجر به کاهش هزینه‌های بیمار می‌شود.
وی با اشاره به هدف اصلی وزارت بهداشت و درمان در طرح دارویار افزود: وعده دولت در این طرح این بود که پزشک نسخه کند و کمتر داروها به صورت آزاد یا otc تهیه شود. طبیعتا زمانی که پزشک داروها رو نسخه می‌کند، بیمار با افزایش قیمت داروها که از ۲۳ تیرماه سال جاری اعمال شد، بالاتر رفتن هزینه‌های درمان را احساس نخواهد کرد.
پزشک داروساز با رد موضوع گران‌تر به فروش رفتن داروهایی نسخه‌ای نسبت به داروهای آزاد گفت: دارویی که بیمه‌ای نیست تفاوتی در قیمت فروش آن به صورت آزاد وجود ندارد.
درصد بالایی از بیماران داروی آزاد می‌خرند
منصورنیا تصریح کرد: درباره بیمارانی که دچار یک مشکل مداوم هستند و داروهایی را به صورت روتین مصرف می‌کنند، روش تهیه دارو به شیوه دیگری رایج است. این بیماران داروهای مورد نیازشان را بدون مراجعه دوباره پزشک و طی کردن مراحل رفت و آمد و تقبل کردن مجدد هزینه ویزیت و صرف کردن زمان برای معاینه شدن توسط پزشک، به صورت آزاد از داروخانه‌ها تهیه می‌کنند. بنابراین این دسته از بیماران با افزایش قیمت داروها و خرید آزاد آن، با هزینه زیادی مواجه می‌شوند.
وی درباره طرح دارویار خاطرنشان کرد: اصلی‌ترین قربانی آن داروخانه‌ها هستند به دلیل اینکه سازمان‌های بیمه‌گر معوقه‌های بسیار طولانی مدت و بعضا یک‌ساله را در پرداخت مطالبات داروخانه‌ها داشتند. به عنوان مثال نسخه‌ای را داروخانه ۵۰۰ هزار تومان می‌پیچد و این ۵۰۰ هزار تومان را سازمان بیمه‌گر پرداخت می‌کند و ۶۰ هزار تومان را بیمار پرداخت می‌کند. این ۵۰۰ هزار تومان مطالبه داروخانه حدود ۷ ماه بعد به داروخانه برمی گردد اما شرکت‌های پخش دارو، با فرجه‌های یک یا دو ماهه از داروخانه درخواست تسویه می‌کند، با یک حساب سرانگشتی مشخص می‌شود این طرح به زیان داروخانه‌ها و منجر به ورشکستگی‌شان می‌شود. مگر اینکه بیمه‌ها مکلف شوند مطالبات داروخانه‌ها را به روز و دقیق پرداخت نمایند.
گرانی دارو، کمبود دارو و سهمیه‌بندی دارو متاسفانه کلید واژه‌های نگران کننده‌ای درباره مایحتاج ضروری بیماران است. واژه‌هایی که این روزها در صدر خبرهای حوزه سلامت به تکرار می‌شنویم و می‌خوانیم. به جرات می‌توان گفت وعده‌های دولت در راستای طرح پر سر و صدای دارویار به جامه عمل نرسید. طرحی که فقط در حد یک اسم باقی مانده است و در جهت یاری رساندن دارویی به بیماران موفق عمل نکرده است.
دیدگاه شما