وام دادن به صرافی کوینکس

نرخ بهره (Interest Rate) چیست؟

نرخ بهره (Interest Rate) به درصد پرداختی گفته می‌شود که توسط وام گیرنده به وام دهنده جهت سود پرداخت می‌شود. در واقع نرخ بهره، همان قیمت پول است و هزینه‌ای است که شما بابت قرض گرفتن پول، پرداخت می‌کنید. در ادامه‌ی مقاله به توضیح بیشتر نرخ بهره و تاثیر آن بر اقتصاد و ارزدیجیتال خواهیم پرداخت.

نرخ بهره (Interest Rate) به زبان ساده

اگر تا به حال وام دریافت کرده باشید یا به عنوان سرمایه‌گذاری پول خود را به فرد یا مجموعه‌ای داده باشید، می‌دانید که به عنوان سود و پاداش، مبلغی اضافه بر مبلغ اصلی تحت عنوان بهره به فرد سرمایه‌گذار و وام‌دهنده داده می‌شود. نرخ بهره همان "قیمت پول" است و ارزش پول را مشخص می‌کند. بالطبع هرچه مدت زمان بیشتری پول خود را قرض دهید و یا هر چه حجم سرمایه بیشتر باشد، نرخ بهره مورد انتظار هم بیشتر است.

برای فهم بیشتر مفهوم نرخ بهره به این مثال توجه کنید. فردی تصمیم می‌گیرد به مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان با نرخ بهره سالانه ۲۳ درصد ار بانک وام بگیرد. این فرد علاوه بر بازپرداخت وام و پس دادن ۱۰۰ میلیون تومان، باید سالانه ۲۳ میلیون تومان نیز جهت بهره و هزینه وام به بانک بپردازد. بنابراین، نرخ بهره همان هزینه دریافت پول است که بانک برای وام دادن از شما دریافت می‌کند. همچنین برعکس، زمانی که شما ۱۰۰ وام دادن به صرافی کوینکس میلیون تومان در بانک با نرخ بهره سالانه ۲۰ درصد سپرده‌گذاری کنید، بانک سالی ۲۰ میلیون تومان بابت سود پول و در ازای قرض دادن سرمایه‌ به شما پرداخت می‌کند.

چهار عامل کلان تاثیرگذار در تعیین نرخ بهره

تعیین نرخ بهره در اقتصاد به عوامل مختلفی بستگی دارد و می‌تواند با تواجه به شرایط، نرخ‌های متفاوتی داشته باشد. در وام دادن به صرافی کوینکس ادامه به صورت جامع به موارد کلان و خرد تاثیر گذار در نرخ بهره خواهیم پرداخت.

تقاضای پول (Demand for money)

به طور معمول، در یک اقتصاد در حال رشد، همیشه برای پول تقاضا وجود دارد. شرکت‌ها و صنایع بخش تولیدی برای رفع نیازهای کوتاه‌مدت و بلندمدت خود نیاز به دریافت وام و جذب سرمایه و سرمایه‌گذار دارند. همچنین شهروندان عادی نیز برای خرید دارایی‌های منقول و غیرمنقول مثل خانه، ماشین،… نیاز به پول دارند. که در این صورت به خاطر تقاضای زیاد، نرخ بهره شیب مثبت پیدا می‌کند و افزایشی می‌شود. اما زمانی‌که اقتصاد ضعیف شود، تقاضا برای محصولات هم کم می‌شود و به دنبال آن شرکت‌ها و تولیدی‌ها از وام گرفتن اجتناب می‌کنند. از آن‌جا که موجودی انبار بالا برای شرکت‌ها و صنایع آسیب‌زا می‌باشد، بنابراین آنها کمتر تولید می‌کنند و به دنبال آن، کمتر وام می‌گیرند؛ در نتیجه تقاضا برای پول کم می‌شود و بحران رکود اقتصادی پدیدار می‌شود. همچنین کاهش نرخ بهره در زمان رکود، یکی از راه حل‌ها و سیاست‌های انبساطی دولت‌ها برای نجات از بحران است. چرا که تامین سرمایه برای صنایع و شرکت‎‌ها راحت‌تر می‌شود و محرکی برای تولید است و از جانب دیگر افرادی که در رکود پول خود را با نرخ بهره بالا در بانک‌ها سپرده‌گذاری کرده‌اند، با کاهش نرخ بهره تصمیم به خروج پول می‌گیرند.

عرضه‌ پول (Supply of money)

مانند هر کالای دیگری که عرضه زیاد، باعث کاهش ارزش و قیمت آن می‌شود، کاهش عرضه پول هم -در صورتی که متغیرهای دیگر ثابت باشد- باعث کاهش نرخ بهره که همان قیمت و ارزش پول است می‌شود. در مراحل اولیه شرایط رکود، افراد سرمایه‌گذار گزینه‌های جذابی برای سرمایه‌گذاری پیدا نمی‌کنند و در نتیجه تمایل به اوراق و سپرده‌های بانکی پیدا می‌کنند. که اگر در آن شرایط تقاضا برای پول نباشد و درخواست وام راکد شود، نرخ بهره کاهش می‌یابد.

کسری بودجه و استقراض دولت

زمانی که مخارج دولت بیش از درآمدش باشد، کسری بودجه اتفاق خواهد افتاد. برای تامین این کسری، دولت به استقراض روی می‌آورد و به عنوان بزرگ‌ترین وام گیرنده در اقتصاد، بر تقاضای پول تأثیر می‌گذارد و به نوبه خود نرخ بهره را تغییر می‌دهد. هر چه کسری پول در دولت بیشتر باشد، مبلغ مورد نیاز و استقراض دولت بیشتر شود در نتیجه نرخ بهره هم بالاتر می‌رود.

تورم (Inflation)

تورم به افزایش قیمت کالا‌ها و خدمات گفته می‌شود. در شرایطی که نقدینگی در سطح جامعه زیاد شود، یکی از راه‌‌حل‌های دولت برای کنترل تورم، افزایش نرخ بهره است. در واقع با این کار، افراد به امید کسب سود ثابت و مطمئن بیشتر، از مصرف فعلی خود صرف نظر می‌کنند. نرخ بازده واقعی، با کسر عدد تورم از نرخ بازده اسمی اوراق و سپرده‌ها به دست می‌آید و برای کنترل تورم باید نرخ بازده واقعی افزایش یابد در وام دادن به صرافی کوینکس نهایت در دوره‌های تورم، نرخ‌های بهره تمایل به افزایش دارند.

عوامل خرد و شخصی تاثیر گذار در نرخ بهره

علاوه بر عوامل تاثیر گذار اقتصادی در تعیین نرخ بهره، عوامل خرد دیگری نیز در نرخ بهره در مقیاس کم‌‌تر تاثیرگذار است که می‌تواند فرد به فرد متفاوت باشد.

امتیاز اعتباری (Credit Score) : هر چه امتیاز اعتباری فرد در بانک یا نزد وام‌دهنده بیشتر باشد، نرخ بهره کمتر می‌شود و برعکس اگر امتیاز اعتبار فرد کم باشد، نرخ بهره‌ی بیشتری لحاظ می‌شود.

تاریخچه اعتباری (Credit History) : هرچه فرد، سابقه‌ی اعتباری کم‌تری نزد بانک یا وام‌دهنده داشته باشد بالطبع اعتماد کافی برای بازپرداخت وام نزد آن‌ها هم ندارد و وام دادن همراه با ریسک وام دادن به صرافی کوینکس خواهد بود که منجر به افزایش نرخ بهره خواهد شد. و برعکس هز چه فرد سابقه خوب اعتباری بیشتری نزد وام‌دهنده داشته باشد، نرخ بهره می‌تواند کم‌تر باشد.

نوع شغل : کار ساعتی و حقوق بر اساس پاداش از مواردی است که ریسک بازپرداخت وام را بالا می‌برد. و این نوع حقوق و شغل وام‌دهنده را به شک می‌اندازد که آیا شما در آینده توانایی پس دادن وام را دارید یا خیر.

حجم وام : در اغلب موارد حجم و مقدار درخواستی وام با نرخ بهره رابطه‌ی معکوس دارد. به این صورت که هر چه مبلغ بیشتری وام درخواست داشته باشید، نرخ بهره کم‌تری باید هزینه کنید.

نسبت وام به ارزش (Loan to Value) : نسبت وام به ارزش یا همان LTV رابطه بین میزان وام و ارزش دارایی است که برای وام وثیقه گذاشته می‌شود. با ارزیابی این معیار مشخص می‌شود مبلغ وام شما چند درصد از ارزش وثیقه است؟ به طور معمول، هر چه این درصد کمتر باشد، نرخ بهره نیز کم‌تر است.

نوع وام : ما انواع مختلف وام داریم که هر مدل، متناسب با شرایط و ریسک‌های خود، نرخ‌های بهره‌ی متفاوت دارد. بالطبع هرچه ریسک بیشتر باشد، نرخ بهره نیز افزایش می‌یابد.

طول مدت وام : هرچه مدت وام کوتاه‌تر باشد و سریع‌تر بدهی پرداخت شود؛ نرخ بهره هم کاهش می‌یابد. اما در صورتی که مدت بازپرداخت وام طولانی باشد، یعنی شما مدت بیشتری پول را وام دادن به صرافی کوینکس وام دادن به صرافی کوینکس امانت گرفتید و نرخ بهره‌ی بیشتری از شما دریافت می‌شود.

مدل بازپرداخت وام : حالت کلی و عادی بازپرداخت وام‌ها به صورت ماهانه انجام می‌گیرد اما گاهی افراد توافق می‌کنند که پرداخت سالانه یا شش ماهه را به جای پرداخت ماهانه داشته باشند که در آن صورت نرخ بهره نیز بالاتر می‌رود.

نوع وثیقه : هرچه وثیقه ریسک کم‌تر و نقدینگی بالاتری داشته باشد، برای وام‌دهنده مطلوب‌تر است در نتیجه نرخ بهره‌ هم کاهش می‌یابد. برای مثال یک زمین در جای دور افتاده، ریسک نقدینگی بیشتری نسبت به یه واحد آپارتمان در منطقه‌ای معروف دارد. در نتیجه وام‌دهنده نرخ بهره‌ی بیشتری را انتظار دارد.

دو نوع رایج نرخ بهره

مبلغ پرداختی فرد وام‌گیرنده همیشه شامل دو جزء، مبلغ اصلی (principal) و بهره (interest) است. مبلغ اصلی، پولی است که توسط شخص حقیقی یا حقوقی قرض گرفته شده است و بهره نیز آن هزینه‌ی اضافی است که به نوعی درآمد برای وام دهنده جهت تامین سرمایه است. حال این سود و بهره به اشکال مختلفی دارد که در ادامه‌ی مقاله به دو نوع آن خواهیم پرداخت.

نرخ بهره ثابت (Fixed Interest Rate)

نرخ بهره ثابت، رایج‌ترین نوع نرخ بهره محسوب می‌شود. این نوع نرخ بهره در طول دوره بازپرداخت وام، ثابت است و معمولاً بر اساس توافق بین وام‌دهنده و وام‌گیرنده در زمان اعطای وام مشخص می‌شود. نرخ بهره ثابت نسبت به انواع دیگر، بسیار ساده‌تر است و محاسبات پیچیده‌ای ندارد. و به طرفین دید واضح‌تری می‌دهد. البته باید اشاره کرد که یکی از اشکالات وارده به نرخ بهره ثابت این است که عموماً بیشتر از نرخ‌های بهره متغیر باشد، اما در نهایت از خطر گران شدن تامین سرمایه در یک دوره زمانی جلوگیری می‌کند.

برای مثال اگر فردی با مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان با نرخ بهره ثابت ۱۰ درصد برای مدت ۱۵ سال وام گرفته باشد. این بدان معناست که وام گیرنده به مدت ۱۵ سال باید هر سال ۱۰٪ از مبلغ دریافتی را که می‌شود ۱۰ میلیون تومان را به عنوان بهره پرداخت کند. بنابراین علاوه بر بازپرداخت مبلغ اصلی به طور ثابت، هر سال باید ۱۰ میلیون تومان تا مدت ۱۵ سال پرداخت کند. خصوصیت این نوع نرخ بهره این است که هیچ تغییری در نرخ سود و میزان سودی که وام گیرنده باید به وام‌دهنده بازپرداخت کند، وجود ندارد. بنابراین، برنامه ریزی و پرداخت را برای وام گیرنده آسان می کند.

نرخ بهره متغیر (Variable Interest Rate)

نرخ بهره متغیر، دقیقا برعکس نرخ بهره ثابت است و در طول زمان، نرخ دائما تغییر می‌کند. نرخ بهره متغیر بر اساس شاخصی مشخص می‌شود که به آن نرخ بهره اصلی یا نرخ بهر‌ه پایه نیز گفته می‌شود. نرخ بهره متغیر نیز بر اساس تغییر شاخص عوض می‌شود. یعنی اگر معیار مشخص شده، کاهش یابد، نرخ بهره نیز به دنبال آن کاهش می‌یابد و یا اگر معیار مشخص شده افزایش یابد، نرخ بهره متغیر نیز، افزایش پیدا می‌کند.

برای مثال فردی با یک سری شرایط یک وام مسکن با نرخ بهره متغیر برای یک دوره ۱۵ ساله به مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان با نرخ بهره متغیر ۱۰ درصد دریافت می‌کند. این قرارداد به گونه‌ای تنظیم شده است که برای پنج سال اول، وام گیرنده نرخ ثابت ۱۰٪ را پرداخت می‌کند، یعنی ۱۰ میلیون تومان در سال، در حالی که، پس از آن دوره پنج ساله، نرخ بهره بر اساس مبنای مشخص شده تغییر می‌کند. اگر شاخص یک درصد افزایش داشته باشد، نرخ بهره متغییر ۱۱ درصد می‌شود و فرد باید ۱۱ میلیون تومان پرداخت کند ولی اگر نرخ اصلی یک درصد کاهش یابد و نرخ وام به ۹٪ برسد، به نفع وام‌گیرنده شده است و او فقط ۹ میلیون تومان باید پرداخت کند.

چطور نرخ بهره بر بازار رمزارزها تاثیر میگذارد؟

در سال 2022 با افزایش تورم و تداوم آن، دولت‌ها سیاست انقباضی افزایش نرخ بهره را در پیش گرفتند تا بتوانند تورم را کنترل کرده و نقدینگی را از سطح جامعه کم کنند. فدرال رزرو آمریکا در حال حاضر با پیش گرفتن این سیاست، در همین سال اخیر بارها نرخ بهره افزایش داد که تاثیر منفی در بازار سهام آمریکا و بازار رمزارزها داشت. با تداورم شرایط تورمی، همواره احتمال افزایش مجدد نرخ بهره وحود دارد. اما آیا هنوز افزایش نرخ بهره و تورم باعث ریزش بازار رمزارزها و سهام در سال ۲۰۲۲ می‌شود؟

در این رابطه دن راجو (Dan Raju)، مدیرعامل پلتفرم کارگزاری تریدیر، می‌گوید : افزایش نرخ‌ بهره همیشه باعث ایجاد دوره‌ای از نوسانات بازار سهام -همچنین بازار ارزهای دیجیتال- می‌شود. در این موقعیت که فدرال رزرو تصمیم به افزایش‌ بیشتر نرخ بهره در زمان‌های متفاوت دارد، به این معنی است که ما سالی با نوسانات ممتد خواهیم داشت. پیشنهاد می‌شود مبحث تورم و تاثیر آن بر بازار رمزارزها را در مقاله‌ی "تورم چیست؟" بخوانید.

نرخ بهره فدرال رزرو چیست؟

سیستم بانک مرکزی ایالات متحده، فدرال رزرو (Federal Reserve) یا همان Fed قدرت‌مندترین نهاد اقتصادی در ایالات متحده و حتی شاید در جهان است. از مسئولیت‌های اصلی این نهاد تعیین نرخ بهره، مدیریت عرضه پول و تنظیم بازارهای مالی است. سال ۱۹۱۳، بعد از اینکه آمریکا تحت فشارها مالی و بحران اقتصادی قرار گرفت رئیس جمهور وقت آن دوره، وودرو ویلسون قانونی را امضا کرد که منجر به ایجاد سیستم مالی فدرال رزرو، متشکل از دوازده بانک منطقه‌ای دولتی-خصوصی شد. در حال حاضر اقتصاد آمریکا درگیر تورم است و فدرال رزرو (Fed) در راستای کنترل آن، سیاست انقباضی افزایش نرخ بهره را در پیش گرفته است که این افزایش نرخ بهره منجر به نزول در بازار سهام آمریکا و بازار رمزارزها می‌شود.

وظیفه اصلی بانک مرکزی ایالات متحده، فدرال رزرو (Fed)، حفظ سطح مشخصی از ثبات در سیستم مالی این کشور است. در این راستا ابزارهای خاصی در اختیار فدرال رزرو قرار می‌گیرد که به این نهاد امکان تغییر در سیاست‌های پولی و سیاست‌های مالی برنامه‌ریزی شده توسط دولت را می‌دهد از جمله مدیریت و نظارت بر تولید و توزیع پول ملی، به اشتراک‌گذاری اطلاعات و آمار با مردم و ارتقای وام دادن به صرافی کوینکس رشد اقتصادی و اشتغال از طریق اعمال تغییرات در نرخ تنزیل از جمله این موارد است. تاثیرگذارترین ابزار اقتصادی که بانک مرکزی تحت کنترل خود دارد، توانایی افزایش یا کاهش نرخ تنزیل است. تغییرات در این نرخ بهره حیاتی، تأثیر شدیدی بر اجزای سازنده اقتصاد کلان مانند مخارج مصرف کننده و استقراض دارد.

جمع‌بندی

نرخ بهره همان درصدی است که شما در ازای امانت گرفتن پول، پرداخت و یا در ازای امانت دادن پول، دریافت می‌کنید. در واقع نرخ بهره همان هزینه قرض گرفتن و دادن پول است که به آن "قیمت پول" هم گفته می‌شود. معمولاً، نرخ‌های بهره کوتاه‌مدت، پایین‌تر از نرخ‌های بلندمدت است. چرا که سرمایه‌گذاران هر چه مدت و مقدار بیشتی پول خود را قرض دهند، نرخ‌های بالاتری جهت بهره انتظار دارند.

کسب درآمد از ارز دیجیتال : ۸ روش ایجاد ثروت با بیت کوین و صنعت رمزارز

با افزایش محبوبیت بیت کوین (BTC) در دهه گذشته و ظهور آلتکوین هایی همچون اتریوم (ETH) و لایت کوین (LTC) در سال های اخیر، ارز دیجیتال به یک مقوله سرمایه گذاری مهم تبدیل شده و بسیار مورد توجه قرار گرفت. با این حال، اگر در این کلاس دارایی، تازه وارد هستید، ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که راه های کسب درآمد از ارز دیجیتال و بیت کوین چیست؟

راه های زیادی برای کسب درآمد از ارز دیجیتال وجود دارد. ما در کریپتوباز برایتان چند پیشنهاد در مورد نحوه کسب درآمد با رمزارزها، بلاکچین و بیت کوین را آورده ایم.

راه های کسب درآمد از ارز دیجیتال

۱. سرمایه گذاری در ارز دیجیتال (Investing)

سرمایه گذاری بدیهی ترین و رایج ترین روشی است که برخی از کاربران از آن برای کسب درآمد استفاده می کنند.

ایده آن بسیار ساده است: سرمایه گذاران، ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین، اتریوم و غیره را با باز کردن یک حساب در صرافی ارز دیجیتال یا صندوق سرمایه گذاری خریداری می کنند. سپس به آن اجازه می دهند که با گذشت زمان ارزشش زیاد شود. هدف این است که آن را به قیمتی بیشتر از قیمت خرید بفروشند. این کار زمانی جواب می دهد که ارزهای دیجیتال در بلند مدت شاهد افزایش قیمت باشند.

با این حال، ارزهای رمزنگاری شده همواره یک سرمایه گذاری پرنوسان و پرفرازونشیب هستند، بنابراین مهم است که سرمایه گذاران قبل از اتخاذ این استراتژی، به اندازه کافی تحقیق کنند. به طور کلی، سرمایه‌گذاران باید مطمئن شوند که دارایی های دیجیتال آنها، بخشی از یک سبد متنوع است که شامل انواع دیگر سرمایه‌گذاری هم می شود. مثلا ۵ درصد از کل سرمایه خود را در ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنند.

۲. معاملات روزانه ارزهای دیجیتال (Trading)

می توان این بحث را مطرح کرد که ترید کردن و سرمایه گذاری در واقع یکی هستند. اما اغلب در مدت زمان نگه داری دارایی با هم تفاوت دارند. معامله گران به دنبال کسب سودهای نسبتاً سریع و کوتاه مدت هستند، در حالی که سرمایه گذاران ممکن است در طول یک سال فقط چند تغییر در پرتفوی خود ایجاد کنند.

با این وجود، معاملات روزانه می تواند راه دیگری برای کسب درآمد از ارز دیجیتال باشد، درست مانند سهام، فارکس (Forex) یا سایر اوراق بهادار. معامله گران روزانه، ارز دیجیتال را در همان روز می خرند و در همان روز می فروشند تا بتوانند سود سریعی کسب کنند. این استراتژی نیز کمی پرریسک است، زیرا پیش بینی قیمت ارزهای دیجیتال دشوار است.

اما همچنان خرید و فروش روزانه ارز دیجیتال از طریق یک صرافی یا کارگزاری آنلاین یک راه کسب درآمد از ارز دیجیتال است که بسیار سودده و وسوسه انگیز است. شما می توانید از نوسانات قیمت سود کنید و در نهایت، با پولی بیشتر از آنچه که شروع کردید، خارج شوید.

۳. استخراج ارز دیجیتال (Mining)

دستگاه های ماینر ارز دیجیتال از قدرت پردازشی خود استفاده می کنند تا معادلات پیچیده را حل کنند، تراکنش ها را انجام دهند و به عنوان پاداش، سکه و توکن های جدید دریافت کنند. اگر تعداد کافی دستگاه ماینر ندارید، باید به وبسایت استخر (Pool) بیت کوین یا سایر ارزها بپیوندید. در این استخرها، ماینرهای مختلف از سراسر جهان منابع خود را با هم به اشتراک می گذارند تا بیت کوین های بیشتری استخراج کنند.

۴. کسب درآمد از ارز دیجیتال در استیکینگ (Staking)

فرآیند استیکنیگ (یا سهام گذاری) در ارز دیجیتال، شبیه به سپرده گذاری پول های شما در بانک و کسب سود سالیانه است. شما در این استراتژی، دارایی های رمزنگاری خود را در ازای دریافت پاداش و سود در یک پلتفرم، قفل می کنید.

۵. درآمد جاری یا وام دادن به صرافی کوینکس سود سهام (Dividends)

یکی دیگر از راه های کسب درآمد از ارز دیجیتال، کسب سود سهام است. اگر با معاملات سهام یا اوراق قرضه آشنایی داشته باشید، احتمالاً تا حدودی با سود سهام آشنا هستید. به طور خلاصه، سود سهام پرداخت پول منظم ماهانه، فصلی یا سالانه به سهامداران است. در این حالت وقتی یک شرکت در طول یک فصل (یا یک سال، بستگی به شرکت دارد)، درآمدی کسب می کند، آن سود را بین مالکان اصلی شرکت یعنی سهامداران تقسیم می کند.

در حالی که بعید به نظر می رسد بدون پول زیاد، سود عظیمی به کیف پول شما وارد شود، اما سود سهام هنوز می تواند به عنوان راهی برای کسب درآمد از ارز دیجیتال باشد. با این اوصاف، باید تحقیقاتی انجام دهید تا ببینید کدام یک از ارزهای دیجیتال واقعا سود سهام پرداخت می‌کنند و آیا سود سهامی که پرداخت می‌کنند به اندازه ای است که ارزش داشته باشد.

برخی ارزهایی که سود سهام خود را به شکل سکه (یا توکن) می پردازند عبارتند از VeChain، NEO، Reddcoin، NAVCoin، Decred و Komodo. درصد سود سهام سالیانه آنها بسیار با هم متفاوت است. بنابراین، سود سهام در ارز دیجیتال با سود سهام معمولی تفاوت دارد، زیرا به جای پول نقد، به شما ارز دیجیتال یا توکن اضافی پرداخت می کنند.

۶. دارایی های متمرکز بر ارز دیجیتال (Crypto-focused Funds)

با این حال، راه دیگری برای کسب سودهای جاری از ارز دیجیتال وجود دارد. سرمایه گذاری در صندوق مشترک (mutual fund) یا صندوق قابل معامله (ETF) ای که در فناوری ها یا پلتفرم های ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری می کنند.

در حالی که سرمایه گذاری در صندوق های مربوط به رمزارز از نظر فنی به معنای کسب درآمد مستقیم با ارز دیجیتال نیست، اما به شما این امکان را می دهد که با بازارهای دیجیتال و بلاکچین، درآمد غیرفعال ایجاد کنید.

سرمایه گذاری در سهام شرکت هایی که آینده خود را با تکنولوژی بلاکچین، متاورس، NFT، بیت کوین و … گره زده اند، راه دیگری برای کسب سود و درآمد جاری است. از جمله این شرکت ها می توان به شرکت متا (فیسبوک سابق)، شرکت بلاک، انویدیا، مایکروسافت، مایکرو استراتژی و … نام برد.

۷. وام دادن ارز دیجیتال (Lending)

آخرین راه برای پول ساختن و ایجاد درآمد با ارز دیجیتال، ورود به بحث وام دهی است. مانند وام های بانکی، وام ارز دیجیتال شامل یک وام گیرنده و یک وام دهنده و یک توافق بین این دو است. سایت های متعددی وجود دارند که وام دهی ارز دیجیتال را تسهیل می کنند، از جمله Nexo ، SALTlending ، Blockfi ، Oasis و Celsius.

به طور خاص، وام گیرنده باید دارایی های دیجیتال خود را به عنوان وثیقه ارائه کند. وام دهنده نیز باید شرایط قرارداد را بپذیرد و پول نقد یا ارز دیجیتال خود را به او ارائه دهد. در قرار داد مشخص شده است که وام گیرنده باید چه مقدار سود بپردازد.

به طور کلی، وام دهنده و وام گیرنده در اینگونه قراردادها، هر دو شخص هستند، نه موسسات مالی و بانک ها. نکته کلیدی این است که در هسته این وام ها، یک ارز دیجیتال قرار دارد. از این ارز یا به عنوان وثیقه استفاده می شود، یا به عنوان پولی که قرض گرفته می شود.

بنابراین، برای وام دهندگان، این امکان وجود دارد که دارایی های دیجیتال را قرض دهند و به نوبه خود، از طریق دریافت سود، بازده مثبت ایجاد کنند. ممکن است مدتی طول بکشد تا پلتفرم هایی را که وام گیرندگان و وام دهندگان را به یکدیگر متصل می کند، پیدا کنید. اما اگر به دنبال راه هایی برای به کار انداختن ارز دیجیتال خود و کسب درآمد اضافی هستید، وام دادن یکی از راه های ممکن است که ارزش تحقیق کردن را دارد.

۸. کار کردن برای یک شرکت ارز دیجیتال

همینطور که محبوبیت ارز دیجیتال در عموم مردم زیادتر می شود، فرصت کار نیز در صنعت رمزارز و بلاکچین بیشتر می شود. شما می توانید برای جامعه ارزهای دیجیتال یا برای شرکت ها و صنایع دیگری که به دنبال استفاده از ارز دیجیتال در شرکت خود هستند، کار کنید. علاوه بر برنامه نویس، شرکت های رمزارز باید برای نقش های دیگر کسب‌وکار رو به رشد خود، از جمله بازاریابی، منابع انسانی و امنیت سایبری هم افرادی را استخدام کنند.

خطر بزرگ در کمین کاربران ایرانی صرافی‌های بایننس و کوینکس

با ساختار جدید احراز هویت که توسط صرافی‌های خارجی در حال اجراست، به محض شناسایی کیف پول خریداران ایرانی رمزارزها، حساب موجود در آن مسدود خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، تعداد قابل توجهی از خریداران ایرانی رمزارزها، از صرافی‌های خارجی برای خرید و نگه‌داری رمزارزها استفاده می‌کنند و بنابر بررسی‌ها، بایننس یکی از محبوب‌ترین صرافی خارجی بین کاربران ایرانی‌ است. کوینکس نیز صرافی دیگری است که اخیرا فعال شده و مدعی است که خارجی است.

اگرچه در گذشته نیز موارد متعددی ثبت شده که صرافی‌های خارجی حساب و دارایی کاربران ایرانی را مسدود ساخته بودند یا حساب‌های خود آن‌ها به واسطه اقدامات مشکوک مسدود شده و در نتیجه میلیون‌ها دلار دارایی کاربران ایرانی از بین رفته یا به خطر افتاده اما به نظر می‌رسد این‌بار، خطر مسدود کردن حسابها جدی تر از قبل است و ایرانی ها باید سریعتر به فکر پیشگیری باشند.

بر این اساس، صرافی بایننس اخیرا اعلام کرده که یکی از اولین صرافی هایی است که سیستم CipherTrace Travel را با هدف کنترل انطباق با قوانین و مقررات شبکه مقابله با جرایم مالی (FinCen) و گروه ویژه اقدام مالی (FATF) پیاده سازی کرده است.

شرکت سایفرتریس در ماه گذشته، گزارشی را منتشر کرد که بر اساس آن، 4.5 میلیون آدرس کیف پول بیت کوین مرتبط با 72000 آدرس IP منحصر به فرد ایرانی را شناسایی کرده است و پیوستن بایننس به این سیستم، بدین معنا است که این صرافی با اتصال و پیاده سازی سیستم تراول، قصد دارد از این موضوع مطمئن شود که قوانین FATF و FinCen در تمام فرآیندها، معاملات و تراکنش هایش به صورت کامل اجرایی می شود.

افزون بر این، یکی از الزاماتی که تحت مقررات FATF در گذشته ابلاغ شده این است که در صورت انتقال رمز ارزها باید اطلاعات هر دو طرف اعم از گیرنده و فرستنده به صورت کامل و واقعی باشد و با بهره‌گیری از سیستم تروالر، شناسایی هویت کاربران و تطابق با قوانین مذکور در صرافی بایننس انجام و اجرایی می شود.

این موضوع یک هشداری جدی برای فعالان و خریداران رمز ارز در ایران برای ادامه استفاده از صرافی های خارجی است و به زودی تمام صرافی های خارجی و شبه خارجی کوینکس که همچنان با مدارک ایرانی احراز هویت می‌کنند، چان‌چه در کشوری مستقر باشند که به FATF پیوسته باشد در یک بازه زمانی ملزم به اجرای این مورد و شفاف سازی هویت کاربرانشان خواهند بود و در این روند هویت کاربران ایران فاش می شود و حساب‌هایشان مسدود یا محدود خواهد شد.

طبق آمارها تاکنون حدود ۲۰۰ کشور دنیا به FATF پیوسته‌اند لذا با شناسایی موقعیت مکانی کاربران با بهره گیری از سیستم تروال آدرس، به محض انتقال رمز ارزها از کیف پول کاربران ایرانی به صرافی های متمرکز خارجی، این دسته از کاربران با مشکل مواجه و موجودی کیف پول های آنان در داخل کیف پولشان قفل خواهد شد.

باید توجه داشت که این محدودیت‌ها طبق FATF تنها وام دادن به صرافی کوینکس وام دادن به صرافی کوینکس مربوط به افرادی که تابعیت یک کشور را دارند نیست بلکه به هر دلیلی حسابی مشکوک باشد یا تبادلات آن با حساب‌های مشکوک انجام شود می تواند دچار مسدودسازی یا سایر محدودیت‌ها شود.

بحث بلوکه شدن سرمایه کاربران ایرانی در اکسچنج ها و صرافی های بین المللی بحث جدیدی نیست و از لوکال بیت کوینز گرفته تا اکسچنج های بزرگی نظیر بیترکس، بارها دارایی کاربران ایرانی به بهانه های مختلف یلوکه کرده و این صرافی‌ها از ارائه خدمات به ایرانیان امتناع کرده اند.

سرویس تراولر شرکت سایفرتریس یک سامانه پیشرفته جدید است که تراکنش‌ها در هر موسسه، شرکت یا سازمانی که با دارایی‌های رمزنگاری شده مرتبط هستند از جمله صرافی‌ها، OTC ها، بانک‌ها و یا سایر موسسات مالی مثل تتر با هدف کنترل انطباق با قوانین و مقررات شبکه مقابله با جرایم مالی (FinCen) و گروه ویژه اقدام مالی (FATF) متصل و بررسی می‌شوند. افزون براین نهادهای رگولاتوری در کانادا، کره‌جنوبی، ژاپن، بریتانیا و چند کشور دیگر نسبت به الزام صرافی‌ها به استفاده از فناوری‌ها و فرایندهای ذکر شده اقدام کرده‌اند.

Aave چیست؟

امروز میخواهیم به پروژه آوی (Aavi) بپردازیم که به عنوان یکی از پروژه های پیشرو و نوین در جامعه رمزارز ها شناخته میشود. شما در این پلتفرم میتوانید وام بگیرید یا وام بدهید و کسب سود کنید!

تاریخچه

استانی کولچوف (Stani Kulechov) به همراه تیم توسعه دهنده اش در سال 2017 پلتفرمی بر روی شبکه اتریوم راه اندازی کردند که ETHland نام داشت و این ایده وام دهی را دنبال میکرد اما بدلیل کاستی های موجود زیاد موفق نبود و آوی در سال 2020 شروع به کار کرد که تاکنون پیشرفت های خوب و استقبال کاربران شبکه را به همراه داشته است.

توکن ها

توکن های آوی با استاندارد ERC20 اتریوم هم اکنون قیمتی در حدود 326 دلار دارند و در رتبه 27 بازار قرار است. این توکن در ماه می 2021 توانست رکورد قیمتی خود یعنی 631 دلار را کسب بکند در ضمن این نکته قابل ذکر است که به طور کلی 16میلیون از توکن های آوی وجود دارد که 12 میلیون آن همین لحظه در گردش شبکه میباشند.

بلاک چین این پلتفرم بر بستر اتریوم نوشته شده است که شبکه ای شفاف و متن باز برای توسعه سیستم وام دهی بر این بستر میباشد. شما میتوانید در این شبکه از توکن های دیگری همون اتریوم (ETH)، دای (DAI)، تتر (USDT) و… نیز بهره ببرید و با آنها وام گرفته و یا بدهید.

وام دهی

شما میتوانید با گذاشتن وثیقه در این شبکه از آن وام بگیرید و تنها 0.09% کارمزد پرداخت کنید! اما باید وام دهنده و شبکه را با گذاشتن وثیقه در این پلتفرم راضی به انجام اینکار بکنید. در صورتی که این بستر برای شما فراهم شود میتوانید از نوعی وام که Flash نام دارد استفاده بکنید که به شما امکان دسترسی به وام های بسیار سریع برای گرفتن سود های بیشتر در موقعیت های خوب بازار را، میدهد.

جمع بندی

این سیستم با ارائه یک سیستم وام دهی مناسب به کاربران این پلتفرم با استقبال خوبی از سوی کاربران مواجه شده است که توانسته این پروژه را در مدت یکسال به 30 پروژه برتر برساند و سرمایه گذاری بر روی این نوع از پروژه با دارا بودن سیستم های کارآمد در دراز مدت گزینه خوبی به شمار میرود.

بیشتر بخوانید: همه چیز راجع به آنون اینو (Anon Inu)

بیشتر بخوانید: همه چیز راجع به شیبا (shiba)

اگر علاقمند به تبادل اطلاعات در حوزه وام دادن به صرافی کوینکس ارز های دیجیتال در شبکه های اجتماعی ما میباشید میتوانید از زیر اقدام کنید:

تفاوت فیوچرز با مارجین چیست و کدام یک بهتر است؟

در این مقاله می‌خواهیم دو رویکرد مختلف معامله کردن در صرافی بایننس (Binance) را بررسی کنیم. این دو رویکرد شامل معاملات فیوچرز (Futures) یا قراردادهای آتی و معاملات مارجین (Margin) است. فیوچرز و وام دادن به صرافی کوینکس مارجین در کنار تفاوت‌هایی که دارند از چند جنبه نیز مشابه هم هستند. در مقاله صرافی معتبر رمزینکس ابتدا هر کدام را به اختصار توضیح داده و سپس به تفاوت فیوچرز با مارجین پرداخته شده است.

معاملات فیوچرز بایننس

قبل از پرداختن به تفاوت فیوچرز با مارجین بهتر است مختصری در مورد هر یک توضیح دهیم. فیوچرز بایننس محصولات مشتقه‌ای است که به معامله‌گر در مورد قیمت آینده دارایی‌های باراز رمز ارزها گمانه زنی کنند. این قرارداد شامل قراردادهای سنتی و دائمی است که هر دو ماهیت قراردادی را که برای معامله کردن انتخاب کرده‌اید تعیین می‌کنند. برای اطلاعات بیشتر به مقاله «بایننس فیوچرز چیست؟ معاملات آتی در بایننس چگونه است؟» مراجعه کنید.

معاملات مارجین بایننس

معاملات مارجین بایننس روشی برای معامله دارایی‌های رمزنگاری شده با پول قرض گرفته شده از شخص ثالث است. معامله‌گران با این امکان بهره‌مند شدن از سرمایه بیشتر از موجودی اصلی خود می‌توانند به عنوان اهرمی برای کسب سودهای بیشتر استفاده کنند.

معاملات مارجین در سیستم‌های معاملاتی سنتی بسیار محبوب است زیرا به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا زا اهرم‌های (لوریج) بیشتری استفاده کنند. این کار احتمال کسب سودهای بسیار بیشتر از بازارها را برای معامله‌گران افزایش می‌دهد.

با این وجود، در حالی که وجوه معامله شده در بازارهای سنتی از طریق کارگزاران سرمایه‌گذاری تأمین می‌شود، وجوه مورد معامله در معاملات مارجین بایننس بیشتر از سوی معامله‌گران دیگر تامین می‌شود. شاید با خودتان فکر کنید که «چرا باید معامله‌گران دیگر سرمایه خود را در اختیار معامله‌گران دیگر قرار دهند؟»

خوب، سیستم عملیات نسبتاً ساده است: آن دسته از معامله‌گرانی که معامله‌گران مارجین را از نظر مالی تأمین می‌کنند می‌دانند که می‌توانند با این کار مقداری سود دریافت کنند، از این رو این کار به نفع هر دو طرف است.

مزایای معاملات مارجین

• استفاده از اهرم: معامله‌گران بایننس می‌توانند پوزیشن‌های معاملاتی بزرگتری نسبت به سرمایه اصلی خودشان باز کرده و میزان سودشان را افزایش دهند.
• دستیابی سریعتر به اهداف سودآوری: معاملات مارجین به اهداف مالی در معاملات دست یابید که در حالت عادی برایتان غیرقابل باور بود. این در حالی است که رسیدن به چنین اهدافی با داشتن سرمایه ناچیز غیرممکن است.

معایب معاملات مارجین

اهرم: اگرچه اهرم می‌تواند به معامله‌گران کمک کند تا خیلی سریع‌تر به اهداف معاملاتی‌شان نزدیک شوند، اما این ابزرا در عین حال می‌تواند یک شمشیر دو لبه باشد که معامله‌گران را تا آنجا که ممکن است از اهدافشان دور کند.

معامله‌گران لزوماً لزوماً نمی‌دانند از چه مقدار اهرم استفاده کنند و غالباً از این فرصت درخشان سوء استفاده می‌کنند. در نتیجه آنها به شدت متضرر شده و مجبور به پرداخت کارمزد‌ها و هزینه‌های اضافی می‌شوند. بد نیست به یاد داشته باشید که هرچه میزان اهرمی که در معاملات استفاده می‌کنید بالاتر باشد (در صورت نامساعد بودن شرایط بازار) احتمال لیکوید شدن حساب‌تان بیشتر خواهد بود.

تفاوت فیوچرز و مارجین

تفاوت فیوچرز و مارجین در چند مورد خلاصه می شود. در معاملات فیوچرز امکان استفاده از اهرم‌های بالا وجود دارد در حالی که در قراردادهای مارجین بایننس میزان اهرم در دسترس محدودتر است.

معاملات مارجین بایننس روشی برای معامله کردن دارایی‌های رمزنگاری شده از طریق قرض گرفتن سرمایه است که به معامله‌گر این امکان را می‌دهد با دسترسی به سرمایه بیشتر به عنوان اهرم پوزیشن‌های معاملاتی بزرگتری داشته باشند. اساساً، در معاملات مارجین نتایج معاملات چند برابر می‌شود تا بدین ترتیب معامله‌گران بتوانند سود بیشتری را در معاملات موفق کسب کنند.

قرارداد فیوچرز توافقنامه‌ای برای خرید یا فروش یک دارایی با قیمت از پیش تعیین شده در آینده است. معامله‌گران در معاملات فیوچرز می‌توانند با گرفتن پوزیشن‌های لانگ (خرید) یا شورت (فروش) از حرکت‌های سود کسب کنند. قراردادهای فیوچرز بایننس با توجه به تاریخ‌های مختلف تحویل به قراردادهای فیوچرز سه ماهه و دائمی تقسیم می‌شوند.

معامله‌گران می‌توانند در معاملات مارجین و فیوچرز با استفاده از اهرم (لوریج) سود معاملات را چند برابر کنند. اما تفاوت میان این دو قرارداد چیست؟ در ادامه به این موضوع می‌پردازیم.

بازارها و دارایی‌های معاملاتی

معامله‌گران مارجین سفارشات خرید یا فروش رمز ارزها را در بازار اسپات (Spot Market) ثبت می‌کنند. این بدان معنی است که سفارشات مارجین با سفارشات ثبت شده در بازار اثبات مرتبط می‌شوند. همه سفارشات مربوط به مارجین در واقع سفارشات اسپات هستند. معامله‌گران در هنگام معامله کردن محصولات فیوچرز سفارشات خرید یا فروش قرارداد را در بازار مشتقات انجام می‌دهند. به طور خلاصه، معاملات مارجین و فیوچرز در دو بازار مختلف انجام می‌شوند.

اهرم (Leverage)

اهرم یا لورج از موارد مهم در تفاوت فیوچرز و مارجین است. معامله‌گران مارجین برای معامله کردن دارایی‌های موجود در پلتفرم بایننس می‌توانند از اهرم‌های ۳ تا ۱۰ برابر استفاده کنند. ضریب اهرم بر اساس این فاکتور تعیین می‌شود که از حالت مارجین کراس (Cross) استفاده کنید یا مارجین ایزوله (Isolated). در مقابل، در قراردادهای فیوچرز امکان استفاده از اهرم‌های بالاتر تا ۱۲۵ برابر وجود دارد.

تخصیص وجه تضمین (Collateral)

در معاملات فیوچرز و مارجین بایننس معامله‌گران می‌توانند اهرم را از کراس به ایزوله و بالعکس تبدیل کنند. بنابراین آنها می‌توانند سرمایه خود را به یک پوزیشن کراس پوزیشن‌های ایزوله اختصاص دهند تا بدین ترتیب وجه تضمین خود را به طور منطقی بین این دو نوع اهرم تقسیم کرده و ریسک معاملاتی خود را کنترل کنند.

کارمزد معاملات

معاملات مارجین به کاربران این امکان را می‌دهد که از پلتفرم معاملاتی وام بگیرند و نرخ بهره وام را برای ساعت بعد محاسبه می‌کند. کاربران در آینده این وام را پس می‌دهند. معامله‌گران باید برای عدم لیکوید شدن از داشتن دارایی کافی در حسابشان اطمینان حاصل کنند.

در مقابل، در قراردادهای فیوچرز‌ از مارجین نگهداری (Maintenance Margin) به عنوان وجه تضمین استفاده می‌شود که بدان معناست که بازپرداختی در کار نیست اما کاربران باید از داشتن وجه تضمین کافی اطمینان حاصل کنند.

در هر دو نوع معاملات مارجین و فیوچرز کاربران باید مبلغی را به عنوان کارمزد معاملات پرداخت کنند؛ و هزینه معاملات مارجین مشابه کارمزد معاملات اسپات است.

به دلیل تفاوت قیمت دارایی‌ها در قراردادهای فیوچرز دائمی و فیوچرز سه ماهه، از فاندینگ ریت (Funding Rate) برای تعدیل قیمت‌ها بین بازار معاملات فیوچرز دائمی و دارایی مورد معامله استفاده می‌شود. لطفاً توجه داشته باشید که فقط در قراردادهای فیوچرز دائمی از معامله‌گران فاندینگ ریت گرفته می‌شود.

فیوچرز یا مارجین؛ کدام یک بهتر است؟

معاملات مارجین بایننس برای معامله‌گرانی که سرمایه کافی برای شروع معامله ندارند بسیار مناسب است. از طرف دیگر، به نظر می‌رسد فیوچرز بایننس گزینه مناسب‌تری برای معامله‌گرانی است که موجودی حساب قابل قبولی دارند.

در جریان پی بردن به اینکه کدام رویکرد معاملاتی برایتان مناسب‌تر است باید به این درک برسید که انتخاب بازارتان باید بر اساس اندازه سهام، تجربه‌تان از سایر پلتفرم‌های معاملات سنتی و نوع معامله‌گر که می‌خواهید به آن تبدیل شوید باشد.